Review: Vampire Weekend – Contra

« Review: Ninca Leece – There Is No One Else When I Lay Down And Dream | Review: Get Well Soon – Vexations »

Ik heb het geprobeerd, echt! Soms alleen lijkt het alleen dat albums, of zelfs bands, gewoonweg niet aan mij besteed zijn. Vampire Weekend bijvoorbeeld. Mensen die het over deze band hebben, spreken als kleuters over Sinterklaas. Alsof het iets groots betreft waar je alleen met het grootste respect voorzichtig kunt uitweiden. Wel nu, ik heb een groot geloof in Sinterklaas gehad, met Vampire Weekend en mij wil het echter niet vlotten.

Ik heb mijzelf gedwongen te achterhalen wat mensen zo aanspreekt in deze band. Ik wil ze niet zomaar de grond inboren puur om het feit dat ze bij mij altijd ergernis opwekken. Dat ik niet normaal functioneer met de muziek van Vampire Weekend, omdat dan ineens de kosmos tegen mij lijkt te zijn: Schoenveters knappen, koffievlekken verschijnen in pas schoon aangetrokken kleding, je kent het wel…

Ik denk dat ik heb ontdekt waar het fout gaat tussen Vampire Weekend en mij, ‘Contra’ heeft het mij in laten zien.

Vampire Weekend is zich continu aan het inhouden. Alles aan ‘Contra’ is bedachtzaam en lijkt tot de kleinste details uitgedacht. Wat voor details dat dan wel mogen zijn? Wel, kleine belletjes die ‘tingelingeling’ doen boven alle andere instrumenten uit, de lijzige stem van zanger Ezra Koenig die daar doorheen dwarrelt.

-pfoe…

Contra staat vol met op zich geniale invallen, ze lijken echter nooit volledig te worden uitgewerkt. Nummers lijken in stukken geknipte composities. De muziek op contra doet nu en dan kubustisch aan, met meerdere zienswijzen van een object bij elkaar geplakt, samengesmolten tot 1 geheel. Chaotisch maar niet geheel aan toevalligheden overgelaten.

En dan snap ik het: Contra is kunst met een grote C. Kunst die mij weet te raken, al is dat dan niet positief. Ga daarom heen en spreek vol ontzag over dit album maar laat mij er buiten.

Ik heb dit album echt keihard uit mijn iTunes verwijderd… En toch geloof ik best dat het een ontzettend goed album is!

« Review: Ninca Leece – There Is No One Else When I Lay Down And Dream | Review: Get Well Soon – Vexations »