Rodrigo y Gabriela – 11:11

« Recensie: Candy Claws – In The Dream Of The Sea Life | BugGirl – Blood, Sweat & Beers »

Snel, ritmisch en met een Mexicaans temperament: Rodrigo y Gabriela zijn twee begaafde gitaristen die het in zich hebben om grote groepen mensen in vervoering te brengen. Gelukkig voor ons Europeanen zijn ze niet volledig onbereikbaar: ze verruilden hun woon- en ontmoetingsplek Mexico City voor de Ierse hoofdstad Dublin. Met andere woorden: een tournee over het Europese vasteland kost dit duo nu een stuk minder moeite.

De keuze voor Dublin is voornamelijk voortgekomen uit het feit dat dit duo de Mexicaanse (beperkte) muzikale scene een beetje zat was. En ja, waar kun je als muzikant uit den vreemde beter heen dan naar het voor muzikanten zo gastvrije Ierland? In de pubs van Dublin konden Rodrigo y Gabriela vrijelijk aan hun sound werken. Grote stappen zijn gezet, zeker als je nagaat dat dit duo in Mexico ooit begonnen is met een Trash Metal band.

Metal

Metal heeft nog altijd invloed op dit duo, ze maken er geen geheim van dat naar bands als Metallica, Megadeth en Slayer luisteren. Niet bepaald metal dat bestond eind jaren ’60, begin jaren ’70 nog niet, was hun cover van Led Zeppelin’s ‘Stairway To Heaven’ op het voorgaande album ‘Rodrigo y Gabriela’ uit 2006. Tevens op dat album een wonderschone uitvoering van het van Metallica afkomstige nummer ‘Orion’.

Hoewel de metal op 11:11 nog doorklinkt in de stevige aanslagen op de gitaar blijkt 11:11 veel meer een eerbetoon te zijn aan muzikanten van veel diversere stijlen muziek die van invloed zijn op het gitaarspel van Rodrigo y Gabriela. Om eens een paar namen te noemen: Jimi Hendrix, Al Di Meola, Paco De Lucia en zelfs Pink Floyd. 9 van de elf nummers op dit album zijn aan verschillende muzikale grootheden opgedragen, aan de luisteraar de zware opgave te achterhalen waarom.

Buitengewoon geniaal

Hoewel de muziek van Rodrigo y Gabriela buitengewoon geniaal is kom je er ook prima mee weg wanneer je het opzet als achtergrondmuziek voor bijvoorbeeld een (Mexicaans) etentje. De muziek heeft het zowel in zich je als luisteraar uit te dagen, als dat het je simpelweg kan vermaken. Buitengewoon intelligente muziek met een lage instap.

« Recensie: Candy Claws – In The Dream Of The Sea Life | BugGirl – Blood, Sweat & Beers »