Review: Venice Is Sinking – Sand & Lines
« Listen: The Drums – The Drums | Review: Grasscut – 1 Inch ½ Mile »
Het is de meest sympathieke indie band van Georgia (VS): Venice Is Sinking. De opbrengsten van hun nieuwe album ‘Sand & Lines’ zijn bestemd voor de wederopbouw van het theater in hun stad Athens. Heel aardig, en daarbij maken ze ook nog eens heel verdienstelijk muziek!
Sand & Lines is opgenomen met slechts 2 microfoons in The Georgia Theatre voordat het in vlammen opging. Het album kent heel weinig opsmuk, veel puurder dan dit wordt het niet. Het moet nog best lastig zijn geweest om de verschillende instrumenten goed op tape te krijgen. Zeker als je bedenkt hoe orkestraal de muziek van deze band is. Uiteindelijk is dat heel erg goed gelukt. De beperking van twee microfoons levert een heel eigen, verrassend geluid op.
Venice Is Sinking speelt voornamelijk akoestisch. Er is de samenzang tussen Daniel Lawson en Karolyn Troupe. Er is plek voor zowel orgel als viool. De muziek klinkt nu en dan een beetje krakkemikkig, alsof we als luisteraars bij een oefensessie zijn. De nummers zijn goed ingestudeerd maar lijken nog niet helemaal vloeiend te verlopen. Lijken! Hier is namelijk sprake van een soort kunstzinnige nonchalance. Deze wordt gecomplementeerd van flarden gesprekken van de vijf bandleden tussen de nummers door.
Met een beetje fantasie sta je tussen de bandleden in, terwijl je luistert.
De band heeft van zichzelf hele verrassende songs maar weet ook een heel goed uitgevoerde covers te brengen. Het nummer ‘Jolene’ (Dolly Parton) wordt op geheel eigenwijze vertolkt. Hierin valt op dat het tempo van Venice Is Sinking vrij laag ligt. Lekker laag. Deze band is bij uitstek zeer dromerig, wat in dit geval als een kwaliteit valt te zien.
‘Sand & Lines’ is het product van een Amerikaanse indie band waarvan ik het vermoeden heb dat ze niet snel in Europa te zien zullen zijn. Zie daarom dit album te bemachtigen en geniet van de eenvoud die deze band weet te brengen.
« Listen: The Drums – The Drums | Review: Grasscut – 1 Inch ½ Mile »Dit artikel is geplaatst op 30 - 07 - 2010 door Edward en is eigendom van Ekaya Music Magazine