Review: Sleutelbos – Kingnapper & The Chicken Posse

« Listen: Stroked – A Tribute To Is This It | Video: The Dig – You’re Already Gone »

Sleutelbos – Kingnapper & the chicken posse – 07 Cockaigne (all we need) by Ekaya Music Magazine

Het is buitengewoon gaaf om getuige te zijn van de progressie van een muzikant. In 2009 kon je op Ekaya al kennis maken met Sleutelbos, het soloproject van Arjen Schippers. Ekaya publiceerde toen een review over ‘Inside Outsider’, een moeilijk album. De recensie maakte vooral een punt van de gewichtigheid; Kon het niet wat luchtiger?

Herfst

Met zijn nieuwe album ‘Kingnapper & The Chicken Posse’ geeft Sleutelbos aan geen zier om luchtigheid te geven. Geef hem eens ongelijk. Schippers zoekt zijn heil in complexe structuren en eigenzinnigheid. Dat werkt prima!

Naast een eigengereide muzikant is Sleutelbos ook nog eens een in zichzelf gekeerde poëet die met liefde de denkprocessen in zijn hoofd weergeeft. Het levert weinig toegankelijke en dromerige teksten op met een deemoedige inslag. Het is alsof het altijd herfst is in het hoofd van Sleutelbos.

Kippenvel

‘Kingnapper & The Chicken Posse’ doet over het geheel genomen aan als onnavolgbare jazz, gemengd met verstorende elektronica en heel soms verrassend symfonische arrangementen.

Het mag gerust earcandy heten, de manier waarop Sleutelbos zich nu en dan muzikaal aan het uitleven is. Een koptelefoon is aan te raden om de schoonheid optimaal te evenaren. Daarbij: de isolatie die daarmee gepaard gaat werkt ten gunste van het album. Een ontvoering uit je eigen werkelijkheid, de onherbergzaamheid van Sleutelbos’ wereld in. De gevoelens van beklemming en eenzaamheid zorgen voor kippenvel!

Contrast

Sterk is het contrast tussen begeleiding en vocalen. De dromerige poëzie van Sleutelbos wordt geuit middels een wat bevend, iel stemmetje. Het is een constante factor, deze stem die gevangen lijkt te zijn in een niet te doorgronden web van verwarrende melodieën, rappe ritmes en plotselinge ingetogenheid.

Luchtiger is Sleutelbos met zijn nieuwe album niet geworden. Toch slaagt hij er wel in zijn luisteraars meer mee te geven dan een overweldigend neerslachtig gevoel. Er valt veel te beleven op ‘Kingnapper & The Chicken Posse’. Het is een album dat zich niet direct prijs geeft, maar zich heerlijk uit elkaar laat pluisen.

« Listen: Stroked – A Tribute To Is This It | Video: The Dig – You’re Already Gone »