Review: Knupperpouf – A Tale Of 4 Cities

« Listen: Burial – Street Halo / Stolen Dog | Video: Young Dreams – Young Dreams »

Eerste gedachte bij de Amsterdamse band Knupperpouf’s nieuwste EP ‘A Tale Of 4 Cities’: “Verdraaid, hier spreekt enige maatschappelijke kritiek!” Kom daar nog maar eens om in het Nederlandstalige muzikale landschap van 2011. Het grote publiek wil liedjes gevuld met clichés, liefst uit Volendam. Als teksten dan eens wat meer de diepte in gaan dan is de muziek vaak weer van een niveau van lik-me-vestje. Enkele uitzonderingen als Roosbeef en Spinvis daargelaten dan.

Sociaal Thema

Wel nu, Knupperpouf stelt met het openingsnummer op deze EP direct een sociaal thema aan de haak: hangjongeren van Marokkaanse komaf die intolerant zijn jegens homo sexuelen. “Ik hou je hand steeds minder vast” zingt Marloes Vermeulen (die we nog kennen als Julia P. Herschheimer). Er spreekt angst uit. Die angst wordt gelukkig ook weerlegd. Marokkanen komen er niet per definitie slecht vanaf en de zinsnede “Dit was toen mijn stad, dit is nog mijn stad!” klinkt overtuigend en strijdbaar.

Nu is het niet enkel kritiek op de maatschappij die op de EP ‘A Tale Of 4 Cities’ de toon bepaald. Neem nu nummers als ‘Ferrara’ of ‘Stockholm’ (om maar eens 2 van de 4 steden te noemen…), ze zijn verhalend, niet zonder humor en een tikkeltje mysterieus; Er blijft wat te raden over.

Hoge Ogen

Muzikaal weet ‘A Tale Of 4 Cities’ hoge ogen te gooien. Zeker als je bedenkt dat de muzikale invulling voor 90% voor rekening van Nicolette Lie (De spil van Knupperpouf) komt. De reden dat Marloes Vermeulen de zang op zich heeft genomen is omdat Lie zelf zegt op het gebied van zang tekort te komen. Nu is dat niet heel erg, de zang van Vermeulen mag dan een beetje vlak zijn – zuiver maar nonchalant – het past uitstekend in het geheel. Een goede toevoeging is de gastrol van zanger Jeroen Pelgrom in ‘Stockholm’, hij fungeert als een vocaal tegenwicht van Vermeulen en creëert zo een natuurlijk spanningsveld.

Nicolette Lie leeft zich op ‘A Tale Of 4 Cities’ volkomen uit op al haar instrumenten. Drum, bas, gitaar, synthesizer, piano, mandoline en vibrafoon worden ingezet om zowel uitbundig en uptempo te spelen als ook meer ingetogen bij het nummer ‘Den Haag Is Weg’. En hoewel het album muzikaal uitbundig is te noemen, is het knap hoe Knupperpouf er in slaagt een zekere balans te vinden tussen het vertellen van een verhaal in vocalen en instrumenten. Toch zou het niet erg zijn geweest als Knupperpouf een nummer als ‘Stockholm’ muzikaal iets verder zou hebben uitgebouwd, hier was allicht enige ruimte geweest voor een stukje improvisatie?

Amsterdams Nonchalant

Knupperpouf zet met ‘A Tale Of 4 Cities’ een aanstekelijk indie nederpop geheel neer. De EP klinkt fris en er spreekt enthousiasme uit, vermengt met een zekere nonchalante Amsterdamse inslag. Hoewel er ruimte is voor muzikale groei, smaakt het zeker naar meer. We zijn nog niet klaar met Knupperpouf!

« Listen: Burial – Street Halo / Stolen Dog | Video: Young Dreams – Young Dreams »