Review: Kelley Stoltz – To Dreamers

« Review: Crippled Black Phoenix – I, Vigilante | Review: Edwyn Collins – Losing Sleep »

Grote kans dat je tijdens het beluisteren van Kelley Stoltz‘ nieuwe album ‘To Dreamers’ even afdwaalt naar muziek die is geweest. Naar David Bowie ten tijde van ‘Jean Genie’ of The Kinks met ‘All Day And All Of The Night’. Het breukvlak van de jaren ’60 en ’70 toen rock muziek volwassen begon te worden.

Kelley Stoltz maakt muziek die men in die dagen van sexuele revolutie hard had gevonden. Nu kan worden omschreven als uptempo maar zeer toegankelijke rock. Evenals The Kinks onder leiding van Ray Davies droomt Stoltz met hetzelfde gemak een eind weg, als dat hij in de aanval schiet.

Evenals Bowie zoekt hij het buiten de gebaande paden om uiteindelijk toch met songs te komen die niet direct buiten de comfort zone van de gemiddelde luisteraar zullen liggen. Standaard zijn ze overigens evenmin.

‘To Dreamers’ is een album dat aanzet tot vrolijkheid. Het is zonovergoten en zorgeloos. De teksten zijn ietwat naïeve gedichtjes, de muzikale ondersteuning is rijk maar zonder al te veel poespas. Geen distortion over de versterkers, wel een vol geluid. Het is alsof de sixties nooit zijn opgehouden met bestaan en vol levenskracht de muziek van Stoltz van dansbare ritmes voorzien.

‘To Dreamers’ is een buitengewoon charmant album dat zich gemakkelijk laat beluisteren. Het is als een warm bad, aangenaam en ontspannend. Lekker op zijn tijd maar op een gegeven moment slaat onherroepelijk de verveling toe. Immers: alles heel leuk en aardig, uiteindelijk zijn alle kunstjes op dit album al eens vertoond.

« Review: Crippled Black Phoenix – I, Vigilante | Review: Edwyn Collins – Losing Sleep »