Review: Arcade Fire – The Suburbs

« Hot Video Alert: LITT – Walk Around The Lake | Hot Video Alert: Isobel Campbell & Mark Lanegan »

‘The Suburbs’ gaat over huiselijkheid. Dat kun je afleiden uit een aantal (vertaalde) steekwoorden : kinderen, ouders, auto, huis… Ook klinkt dit nieuwste album van Arcade Fire een stuk gezelliger dan voorganger ‘Neon Bible’. Die laatste leek vooral een zoektocht naar een te groteske sound.

Hoewel ‘The Suburbs’ wervelend en uptempo opent, is het toch de meer weloverwogen inslag die uiteindelijk de overhand neemt. De band weet nog steeds hoogdravend drama te brengen maar het is alsof Arcade Fire zich een beetje inhoud, of beter gezegd, de band weet te temporiseren.

Een nummer als ‘Empty Room’ bijvoorbeeld, met zijn vinnige violen en jankende gitaren kun je gerust stellen dat die erg over de top is. Toch, het nummer is krachtig maar kort. Het gaat moeiteloos over in het veel rustigere ‘City With No Children’.

Wat vooral sterk is aan dit derde album is dat het zo’n uitgebalanceerd geheel is. Pompeuze nummers worden in evenwicht gehouden door songs die akoestisch van opzet zijn en worden gekleurd door rustig pianospel. De albums ‘Funeral’ en ‘Neon Bible’ moesten het van een aantal goede tracks hebben, op ‘The Suburbs’ lijkt alles samen te hangen. Het is alsof we naar een muzikale vertaling van een literair meesterwerk luisteren.

Hoeveel mensen in Amerika wonen er wel niet in suburbs, tussen groene golfbanen en luxueuze winkelcentra? Bandleider Win Butler en zijn jongere broer Will brachten hun jeugd er door, net zoals miljoenen van hun landgenoten. De songs die vaak over hun jeugd gaan in die al te anonieme suburbs, zullen voor vele generatiegenoten van Arcade Fire dan ook herkenbaarheid oproepen. Misschien wel sentiment? Of zullen ze toch eerder het beklemmende voelen, van wat voor het perfecte woongenot moet doorgaan?

Los van de tekstuele lading, laat Arcade Fire met ‘The Suburbs’ zien dat de band verder is gegroeid, volwassener is geworden. Het album duurt meer dan een uur, dat had best iets korter gekund, minder is soms meer. Heel af en toe lijkt de band wat in herhaling te vallen. Afgezien daarvan valt er op dit album maar weinig aan te merken.

Een van de meesterwerken van 2010!

« Hot Video Alert: LITT – Walk Around The Lake | Hot Video Alert: Isobel Campbell & Mark Lanegan »