Recensie: The Waxbills – When Love Comes

« Recensie: Andrew Bird – Hands Of Glory | Win: Crossing Border 2012 CD-pakket (update) »

Mjah. Hokjesdenken wordt natuurlijk over het algemeen afgekeurd. Maar categoriseren helpt ons mensen wel in het begrijpen van onze omgeving. En dat geldt ook voor muziek. En ik merk dat ik veel moeite heb om de Canadese band Waxbills in een hokje te plaatsen en dat ik dat niet fijn vind.

Jeuk

Ik zou ze dus kunnen prijzen om hun veelzijdigheid, maar dat lukt me niet. Ze zweven van poppy naar britpop en af en toe komen er wat meer country-achtige nummers voor bij. Nou ben ik een ‘sucker for banjos’, dus ik word iets blijer van de nummers waar die klanken inzitten. Maar van het begin van ‘When Loves Comes’ krijg ik jeuk.

Ik zou ze kunnen prijzen om hun veelzijdigheid, maar dat lukt me niet.

Best aardig

Muzikaal is er niet veel op ze aan te merken, ze spelen goed, strak, zingen fijn (meestal dan), maar nergens springt het er echt uit. Dat plus het feit dat ze meerdere diverse genres op één album mixen, maakt het voor mij geen topper. Best aardig is de typering die ik aan dit album zou willen geven.

« Recensie: Andrew Bird – Hands Of Glory | Win: Crossing Border 2012 CD-pakket (update) »