Recensie: The Cranberries – Roses

« Video: Marten De Paepe – In The Morning | Recensie: Exile Parade – Hit The Zoo »

Om maar meteen met de deur in huis te vallen; wat een deprimerende plaat, deze nieuwste van The Cranberries. Niet dat ‘Roses’ niet mooi is, maar een zwaar melancholisch en bijna depressieve sfeer overheerst.

Bijna alle nummers gaan over verloren liefdes en hoe moeilijk het verwerken daarvan is. De uitsmijter is het titelnummer ‘Roses’: “Life is a garden of roses, roses just wither and die.”

Sabbatical

‘Roses’ is het zesde studioalbum van het Ierse viertal. Ik was een beetje verbaasd toen ik hoorde dat ze weer een nieuw album hadden, ze waren echt compleet aan mijn aandacht ontsnapt. Ik wist niet eens dat ze nog bestonden!
Deels klopt dat, sinds 2003 hebben ze min of meer een sabbatical genomen. De bandleden hebben in tussentijd zo hier en daar wat soloprojecten gedaan.

Ingetogener

De toon van dit album is een klein beetje meer ingetogen dan wat we tot nu toe van The Cranberries gewend zijn geweest. Minder harde gitaren en minder bombastisch.  Maar altijd melodieus en goed opgebouwd. En gelukkig is Dolores O’Riordan grotendeels haar overslaande stem kwijt, wat het beluisteren van ‘Roses’ toch wat aangenamer maakt.

Zelf zeggen The Cranberries hun eigen geluid weer herontdekt te hebben en dat ze blij zijn dat ze weer terug zijn. Wij ook? Oordeel zelf. Voor mij is het een album waar je voor in de stemming moet zijn, maar dan is ’t ook een hele fijne plaat.

« Video: Marten De Paepe – In The Morning | Recensie: Exile Parade – Hit The Zoo »