Ontdek Oprechte Muziek!

Recensie: ME – Reservoirs

« Live Recensie: The Hickey Underworld @ Rotown (11/02/2012) | Audio Upload: Gerrit de Boer – Stranger »

‘Reservoirs’, het vijfde solo album van Minco Eggersman (At the close of every day), alias ME, wordt geleverd met prachtige album art; De CD bevindt zich in een heus blikken reservoir. Veel ronder wordt een cirkel niet, zeker niet als je bedenkt dat het album in het reservoir van een Zeelandse watertoren is opgenomen.

Het mooie is, die watertoren, die hoor je. Sterker nog, je voelt de kou in die toren! De opnames vonden namelijk plaats in de winter van 2010/2011. Het is net alsof het, net als de natuurlijke galm van de lokatie, in het geluid besloten ligt.

Zachte landing

De muziek van ME is het meest doeltreffend te omschrijven als filmisch. Breed uitgemeten en atmosferisch. Niet wat je noemt easy listening. Het is dan ook zaak goed voor dit album te gaan zitten. Nog niet afgeschrikt? Laten we stellen dat je een beetje audiofiel moet zijn om dit album echt te kunnen waarderen.

Het zijn klanken die de hoofdrol spelen op ‘Reservoirs’. Veel meer dan composities, of zanglijnen. Laat staan tekst, die is feitelijk irrelevant! Veel beter is het om Eggerman’s zang in combinatie met die van Mariecke Borger zachtjes te laten landen in je gehoorgangen, om daar uiteindelijk zeer subtiel de trommelvliezen te strelen.

CD

Hammond, synthesizer, (bas)gitaar en vocalen, ze gaan perfect samen. In combinatie met de natuurlijke reverb, ademen ze een jaren ’80 vibe uit die nu eens niet staat voor iets banaals als een retro sound. Ze staan voor de perfectie in geluid die de digitale ontwikkelingen van die jaren met zich mee brachten. Zeer vooruitstrevend al met al, en reden om dit album toch vooral op CD –want: klinisch en perfectionistisch- aan te schaffen, in plaats van de eveneens beschikbare LP. Of het moet je natuurlijk om de grootte van het artwork gaan…

Misschien nog wel bijzonderder dan de perfecte sound, is de atmosfeer van het album. Het is als waterkou maar dan aangenaam. Afstandelijk maar gek genoeg wel aanraakbaar. Industrieel en menselijk tegelijkertijd. Mooier nog: het album klinkt anders naarmate de omgeving waarin het beluisterd wordt, verandert. Weer en tijd hebben er vat op!

Kunst

‘Reservoirs’ kan niet anders worden omschreven dan als een kunstwerk. Het daagt uit, stemt tot nadenken en laat zich niet vangen in de paar alinea’s van een recensie ergens op het internet. Voer voor audiofielen, of toch in ieder geval voor diegene die bereid is muziek als kunst te zien.


Het imposant artwork door Robert Jan van Noort bij ‘Reservoirs’

« Live Recensie: The Hickey Underworld @ Rotown (11/02/2012) | Audio Upload: Gerrit de Boer – Stranger »