Recensie: Kasabian – Velociraptor!

« Video: Dale Earnhardt Jr. Jr. – Simple Girl | Recensie: dEUS – Keep You Close »

Zoals je van een beetje vervaarlijk prehistorisch wezen mag verwachten opent ‘Velociraptor!’, het nieuwe album van Kasabian bombastisch. Openingsnummer ‘Let’s roll like we used to’ staat bol van meeslepende arrangementen. Een groots gebaar, de opening van een monumentaal album, zo zou je welhaast denken.

Immigrant Song

Grote kans dat je aan Led Zeppelin’s ‘Immigrant Song’ moet denken wanneer nummer 2 op het album, ‘Days are forgotten’, hoort. Heiligschennis? Misschien. Maar laat de associaties achterwege dan is het zo’n nummer waar Kasabian mee uit weet te blinken. Bol van de energie, vol in de aanval.

Zoals je mag verwachten staan er meer van die energieke tracks op ‘Velociraptor!’. Toch kenmerkt het album zich tot een klassiek Kasabian album door ook flink in te kakken. Zat je bij ‘Days Are Forgotten’ op het puntje van je stoel, dan word je bij het daarop volgende ‘Goodbeye Kiss’ weer in slaap gesust door een al te zoete melodie en veel te veel strijkers.

Sensatie

Tussen slaapverwekkende en oppeppende tracks, (‘Switchblade Smiles’!) door weet Kasabian gelukkig nog wel voor een paar verrassingen te zorgen. Het door de Beatles geinspireerde ‘La Fee Verte’ (“I see Lucy In The Sky, telling me I’m High”) laat een verfrissend bescheiden Kasabian horen, die bovendien blijk geeft van het subtiel inpassen van een trompet. Hulde!

Over subtiel gesproken; Kasabian mengt hiphop invloeden met snoeiharde rock en vleugje drama alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Nu ja, dat de band bijzonder is staat dan ook niet ter discussie.

Het middenstuk van ‘Velociraptor!’, weet met de titeltrack en het daarop volgende 6 minuten lange ‘Acid Turkish Bath (Shelter From The Storm)’, nauwelijks te overtuigen. Het nummer ‘Velociraptor’ zou het leuk doen als soundtrack voor een actiefilm. Het is echter niet dezelfde sensatie die de toppers van dit album (‘Switchblade Smiles’ en ‘Days are forgotten’) teweeg brengen.

Klassiek

‘Velociraptor!’ mag een klassiek kasabian album worden genoemd. Het heeft die alles omverblazende tracks die erom vragen je speaker op vol volume te zetten. Tevens is het typisch Kasabian omdat de band ook een iets meer ingetogen kant wenst te laten zien. Dat haalt de vaart uit het album. Neemt niet weg dat Kasabian een sensatie is, en met dit album ook blijft.

« Video: Dale Earnhardt Jr. Jr. – Simple Girl | Recensie: dEUS – Keep You Close »