Recensie: Isbells – Stoalin’
« Audio: Friday Mix Tape Madness #3 – Folky Tunes | Audio: Hotel Mexico – A Space in the Loveless Field »Stoalin’, het nieuwe album van het Belgische Isbells heeft iets ongrijpbaars. Het is een fijne ervaring de plaat te beluisteren, maar het is daarna wel moeilijk om hem in de herinnering weer op te roepen.
Het heeft iets moois en tegelijkertijd is het een handicap, die vluchtigheid van ‘Stoalin’. Het doet je intenser luisteren, maar tegelijkertijd is daar het gevaar dat het album, wanneer de nieuwigheid er van af is, nooit meer afspeelt.
Ray Davies vs. The Middle East
Klein, broos en bescheiden maar ook luchtig, welhaast zonnig.
Toch zal dat Isbells misschien niet eens zoveel boeien. De band schrijft zijn liedjes niet om grote impact te maken. Eerder lijken ze te zijn gecomponeerd om als soundtrack te dienen voor de beginnende lente; klein, broos en bescheiden maar ook luchtig, welhaast zonnig.
Qua insteek een beetje a la Ray Davies, maar qua uitvoer meer richting The Middle East.
Kleine zaken
Nee, mocht Isbells al zoiets hebben als een doel met dit album, dan zou dat toch vooral zijn om je een mooie middag te geven. In het teken van genieten van kleine zaken. Schoonheid die even veelbetekenend is als vergankelijk.
Dan volstaat vaak alleen een akoestische gitaar die een zanger begeleid. Of als er al iets van percussie te ontwaren valt, dan toch zeker subtiel, ingetogen.
Beschouw ‘Stoalin’ maar als een ietwat wazige maar aangename herinnering. De exacte inhoud is irrelevant, het warme gevoel meer dan mooi.
« Audio: Friday Mix Tape Madness #3 – Folky Tunes | Audio: Hotel Mexico – A Space in the Loveless Field »Dit artikel is geplaatst op 24 - 03 - 2012 door Edward en is eigendom van Ekaya Music Magazine