Ontdek Oprechte Muziek!

Recensie: Bonnie ‘Prince’ Billy – Now Here is My Plan (EP)

« Audio: Friday Mixtape Madness #15 – Spring/Summer tunes (Pt. 3) | live recensie: Skip & Die (11-09-2012) »

Will Oldham laat weer van zich horen. Hij lijkt nu definitief voor zijn artiestenpseudoniem Bonnie ‘Prince’ Billy gekozen te hebben, en brengt onder deze naam zes oude platen opnieuw uit. Will weet hoe promo te voeren. Als voorbode van de heruitgave, maakte hij de ep ‘now here’s my plan’. Deze bevat een zestal nummers uit zijn uitgebreid repertoire dat hij nu in een nieuw jasje stopt.

Transformatie

Bonnie ‘Prince’ Billy weet te verrassen met de nieuwe arrangementen. Vooral ‘I see Darkness’ heeft een volledige transformatie ondergaan. Het oude nummer dat niemand minder dan Johny Cash  in een ver verleden nog coverde, heeft zijn weemoedige neerslachtigheid ingeruild voor een grote dosis vrolijkheid. Het nummer klinkt in deze versie veelmeer up-tempo en is voorzien van een gospelkoor voor de backing waardoor het geheel een aangename hoop uitademt. Het openingsnummer is op een gelijkaardige wijze bewerkt. Voorzien van een nieuwe en leuke riff in de bridge, laat Will de zwartgallige tekst haast euforisch klinken.

Duet

Naast zijn gebruikelijke band, werkt Will ook samen met enkele gelegenheidsmuzikanten. Het zijn vooral de twee duetten met zanger Angel Olsen (die maakte al eerder deel uit van de tourband van Bonny ‘Prince’ Billy) die hierbij opvallen. Angel weet ‘Beast for Three’ en ‘No Gold Digger’ net dat tikkeltje meer mee te geven, dat ervoor zorgt dat de nummers de luisteraar bijblijven.

Aangename kennismaking

In zijn dertigjarige carriere onder tal van artistennamen (Palace, Palace Music, The Palace Brothers) heeft Will Oldham fans van heinde en ver voor zich gewonnen. De aangekondigde zes heruitgaven zullen nu ook de jongere generatie muzikale fijnproevers laten kennismaken met een fantastische artist. ‘Now here’s my plan’ is hiervan het ideale voorgerechtje.

« Audio: Friday Mixtape Madness #15 – Spring/Summer tunes (Pt. 3) | live recensie: Skip & Die (11-09-2012) »