Recensie: Ane Brun – Songs 2003-2013

« Recensie: The National-‘Trouble Will Find Me’ | Cactusfestival 2013: dag 1 »

Broosheid uit het Noorden

Ane Brun bracht de vruchten van tien jaar noest songschrijfwerk samen op het compilatie-album ‘Songs 2003-2013’. Hiervoor koos ze zorgvuldig materiaal uit verschillende studio-albums – vooral uit ‘A Temporary Dive’, ‘Changing of the Seasons’ en ‘It All Starts with One’. http://www.ekaya.nl/2011/09/23/recensie-ane-brun-it-all-starts-with-one Enkele live-tracks, covers en niet-Engelstalige songs maken de selectie compleet. Een aantal nummers sproten voort uit de samenwerking tussen Brun en een vijftal mannelijke solo-artiesten.

Feeëriek

Elk van de tweeëndertig songs is een staaltje poëzie op zich. Brun voert ons mee naar een wereld van houten hutjes, bossen, meren en maanlicht. Ze schept een sfeer die tegelijk primitief en feeëriek is, maar altijd doordrongen van een diepe melancholie. Haar intieme stem is het belangrijkste instrument, terwijl gitaar, piano en strijkers dienen tot versiering.

Neuriën

De Noorse opent met ‘Humming One of Your Songs’, wat eveneens het allereerste nummer van haar debuutalbum was. Of, zoals ze elders zingt, “it all starts with one”. Een circulaire melodie die zich ontvouwt via soepele overgangen tussen sobere gitaarakkoorden, plechtige piano-tonen en klassiek vioolspel. ‘To Let Myself Go’ klinkt dromerig door elfenachtige echo’s. Van ‘Temporary Dive’ onthouden we vooral de refreintekst: “Sometimes we tiptoe, sometimes we run, sometimes we wander while looking at the sun.” In het sensuele duet ‘Song No.6’ contrasteert Bruns stem met die van Canadees Ron Sexsmith. Vlak daarna, in ‘Rubber & Soul’, wordt een neuriënde Brun harmonieus bijgestaan door een ooh-zingende Teitur. Over de live-versie van ‘The Dancer’ moeten we toegeven dat PJ Harveys origineel meer vocale kracht bezit. ‘The Treehouse Song’ is een naiëf-nostalgisch nummer over een verloren liefdesideaal. En dan volgt het zeer ingetogene ‘Changing of the Seasons’, topklasse.

Covers

Verder op het album trekt Brun opnieuw de kaart van de covers. Ze vertolkt respectievelijk Cyndi Laupers ‘True Colors’, Alphaville’s ‘Big in Japan’ en als geslaagde albumafsluiter Nina Simone’s ‘Feeling Good’. Hoewel deze versies een welkome afwisseling zijn, haalt Brun toch meer eer uit haar eigen werk. Luister maar eens naar de sublieme reeks ‘Do You Remember’, ‘These Days’, ‘Worship’ (met José Gonzalez), ‘One’, ‘Oh Love’ en ‘Undertow’, stuk voor stuk nummers uit haar zesde studio-album ‘It All Starts with One’. Het verzamelalbum ‘Songs 2003-2013’ vormt  een mooie representatie van de voorbije tien jaar van Bruns carrière. Het is een pareltje om te koesteren.

 

« Recensie: The National-‘Trouble Will Find Me’ | Cactusfestival 2013: dag 1 »