Recensie: Andrew Bird – Break It Yourself

« Video: Crippled Black Phoenix – Laying Traps | Video: Face Tomorrow – Move On »

Of hij ook weer zou fluiten? Het werd mij gevraagd toen ik het onlangs met een liefhebber van Andrew Bird over diens nieuwe album ‘Break It Yourself’ had.
Een begrijpelijke vraag, want ja, zo mooi als in ‘Oh No’, de eerste track op ‘Noble Beast’ (2009) wordt er eigenlijk maar zelden gefloten. Wel nu, er wordt op dit album inderdaad gefloten. Meer dan eens zelfs!

Afgezien van het fluiten is ‘Break It Yourself’ een heel anders album dan zijn voorganger. Ergens mag je dat ook wel verwachten van een muzikant als Andrew Bird. Tot nu toe heeft de Amerikaan zichzelf als kunstenaar ruimschoots bewezen; een creatieve geest die zichzelf niet zal herhalen, maar liever nieuwe paden bewandelt. Als het even kan in zijn eentje, maar af en toe krijgt hij ook ondersteuning van gastmuzikanten. Op dit album kun je bijvoorbeeld een achtergrondzangeres ontwaren.

Karakter

“Een creatieve geest die zichzelf niet zal herhalen, maar liever nieuwe paden bewandelt”

Heeft Andrew Bird zichzelf opnieuw uitgevonden? Nee, zover gaat het niet. Nog altijd leeft de multi instrumentalist zich met verve uit op zijn viool en maakt daarbij dankbaar gebruik van een sequencer. Het resulteert in muziek van hoog niveau dat het midden houdt tussen klassiek en folk.
Wat dit album anders maakt dan voorgaand werk is het karakter ervan.

Ergens gaat er een zekere afstandelijkheid uit van ‘Break It Yourself’. Terwijl het toch ook persoonlijk aandoet en Bird er onmiskenbaar veel gevoel in heeft gestopt. Het zal de ietwat mompelende zang zijn en het gestage tempo van een aantal songs, die de suggestie wekken dat Andrew Bird op dit album vooral met zichzelf bezig is. Minder lieflijk dan eerder werk maar wel overwegend dromerig en introvert.
Heel soms komt hij fel uit de hoek. “Go Ahead, break it yourself”, zingt hij vol vuur in ‘Eyeoneye’.

Ontwikkeling

Hoewel het introverte karakter van ‘Break It Yourself’ het album er niet toegankelijker op maken, valt het toe te juichen dat Andrew Bird zich zo in zichzelf keert. Wat een unieke en wonderschone muziek weet hij daar te vinden! Het is bewonderenswaardig om te zien hoe deze man, die toch altijd al op hoog niveau musiceerde, zichzelf blijft ontwikkelen.
Hij daagt jou uit je mee te ontwikkelen. Ik zou het maar doen, en wie weet fluit je de songs op ‘Break It Yourself’ uiteindelijk moeiteloos mee.

« Video: Crippled Black Phoenix – Laying Traps | Video: Face Tomorrow – Move On »