Review: Micah P. Hinson – All Dressed Up And Smelling Of Strangers

« Review: Dead Man’s Bones – Dead Man’s Bones | Ekaya’s Hottest 20 Songs Of 2009 »

Je haalt je heel wat op de hals als je een cover uitbrengt. Zeker als het een cover betreft van een nummer die diepe sporen heeft getrokken in het collectieve bewustzijn van de mens. Ene Lisa probeerde het in 2009 met haar vertolking van Leonard Cohen’s ‘Halleluja’. Ongehinderd door enig gevoel voor ethiek en oprechte emotie pompte zij de tekst uit haar lichaam.

Heiligschennis is haar vertolking naar mijn mening, maar de juryleden van een befaamde Nederlandse talentenshow kwamen er nagenoeg op klaar. Het nummer werd als stront uit een silo over het volk uitgestort en er waren er genoeg die het slikten, er hun geld aan uitgaven… Sterker nog, Lisa wordt heden ten dage vereerd op de nationale radio! Nu ja, da’s niet bepaald een tempel van kwalitatieve muziek, de plastic fantastic junkfood muzak van de een of andere lady die zich Gaga noemt, wordt daar ook de ether ingeslingerd. Maar hey, naar het schijnt kan die dame heel goed piano spelen, jammer alleen dat ze daar niks mee doet. -Ik dwaal af…

Laat ik me eens bedenken hoe Jeff Buckley ‘Halleluja’ heeft uitgevoerd. Kijk, dan hebben we het over coveren! Nynke Laverman, die het nummer niet geheel onverdienstelijk in het Fries heeft gezongen, dacht zelfs dat het origineel van hem was! Niet zo gek ook als je bedenkt met hoeveel overtuiging Buckley dit nummer wist te brengen. Hij voegde er zijn gevoel en muzikale meesterschap aan toe. Buckley’s Halleluja staat op gelijke hoogte als het origineel van Cohen. Naar mijn mening zou iedere artiest, hoe Lisa, onwetend en onbenullig dan ook, moeten na streven een cover te maken die het origineel waardig is, een toevoeging in plaats van afbreuk.

Micah P. Hinson heeft begrepen hoe het moet. Geboren in 1981 is het moeilijk voor te stellen dat deze jongeman zo’n dijk van een stem voortbrengt. ‘All Dressed Up And Smelling Of Strangers’ is de titel van zijn derde studioalbum, een album vol covers. Hinson heeft het zichzelf hierbij niet gemakkelijk gemaakt, hij heeft er voor gekozen nummers uit te brengen afkomstig van zijn muzikale helden.

Muziek laat zich gemakkelijk associëren met bepaalde tijdvakken. Kan iemand Bob Dylan’s ‘The Times They Are A changin” los zien van de jaren zestig? Zeker, het is een nummer met eeuwigheidswaarde, het lijkt echter ook toe te behoren aan een bepaalde generatie. Tja, als muziek wordt gekoppeld aan een groep mensen die toevallig in allemaal in dezelfde periode zijn geboren dan is die muziek eigenlijk een beetje vervuild. Hoe verfrissend is het dan als Micah P. Hinson er zijn eigen respectvolle draai aan geeft. Hij blaast als het ware het stof af van de evergreen die daarmee ook weer straalt.

Of Hinson nu Sinatra’s ‘My Way’ speelt of Leadbelly’s ‘In The Pines’, het laat zich consumeren als versgebakken voedzaam brood. Vooral zijn versie van ‘Are You Lonesome Tonight’ (Elvis Presly) blinkt uit, ineens blijkt hoe prachtig treurig dit nummer daadwerkelijk is.

Ik vraag mij af hoe verstokte Beatles fans zullen reageren wanneer ze Hinson’s versie van ‘While My Guitar Gently Weeps’ (2e video onder deze post) horen. Deze is nogal onorthodox en vooral ook heel erg traag. Misschien zullen ze reageren zoals ik op (het arme kind) Lisa, misschien kunnen ze het waarderen. Voor mij is dit nummer nog een beetje een twijfel gevalletje: zeker, muzikaal is het erg interessant maar ergens in het achterhoofd rijst de vraag of het wel mag, een nummer van The Beatles zomaar lichtelijk oprekken en er een eigen draai aan geven. Ach, George Harrison zal zich niet omdraaien in zijn graf…

Micah P. Hinson is wat mij betreft een goed voorbeeld van waarom er in principe niks mis is met het maken van een cover mits er aan bepaalde voorwaarden wordt voldaan. Rest mij enkel nog ze zeggen dat ‘cover’ eerder als koffer dient te worden uitgesproken dan als ‘kuffer’, ik heb dat altijd een hele nare Nederlandse gewoonte gevonden. …Ahum, dan nu ter zake: Dames en heren, gaat hem beluisteren: Micah P. Hinson – ‘All Dressed Up And Smelling Of Strangers’.

« Review: Dead Man’s Bones – Dead Man’s Bones | Ekaya’s Hottest 20 Songs Of 2009 »