Review: Mazgani – Ladies & Gentleman, Introducing…

« Review: Spokes – People Like People Like You | Review: The Hickey Underworld – The Hickey Underworld »

Artiest: Mazgani

Album: Ladies & Gentleman, Introducing…

Genre: Indie, singer-songwriter

Release: 2009

Label: Sonic rendezvous

Recensent: Edward

Waardering: 4/5

Koop dit album via CD WOW!

Door het Franse tijdschrift Les Inrockuptibles is singer-songwriter Mazgani uitgeroepen tot een van de 20 beste nieuwe Europeses artiesten. Met het nummer ‘Somewhere Beneath This Sky’ won deze man de derde plaats in de AAA categorie van Nashville’s International Songwriting Competition. Niemand minder dan Tom Waits maakte onderdeel uit van de jury. In thuisland Portugal verkocht Mazgani’s debuutalbum 2000 stuks, dat mag in termen van indie een waar succes heten.

“Ladies & Gentleman, Introducing…” is een combinatie van Mazgani’s debuut ‘Songs From The Heart’ en zijn nieuwste EP ‘Tell The People”. Het is een verbluffend album. Mazgani rekent Nick Cave, Leonard Cohen en Bob Dylan tot zijn voorbeelden. Het mooie is, dat hoor je ook terug. Mazgani heeft van alle drie iets in zich. Het uit zich in een poëtisch krankzinnig goed album.

Mazgani maakt duistere Americana. De man lijkt nu en dan bezeten te zijn om vervolgens over te gaan op ingetogenheid. Het is de begeleidende muziek die Mazgani met beide benen op de aarde houdt. Het is alleen de vraag welke aarde, afgaande op wat je hoort zou je zeggen dat deze muziek rechtstreeks van de Amerikaanse plains afkomstig is.

We hebben hier overigens wel te maken met enigszins moderne Americana. De traditie klinkt welliswaar door, het schuurt ook blijmoedig tegen de meer progressieve rock aan. Mazgani’s grote kwaliteit ten opzichte van zijn grote voorbeelden, is dat het niet enkel in de ietwat donkere hoek zoekt. Hij heeft meer de neiging om de hoogte in te gaan, op zoek naar meer euforische momenten.

Naar Mazgani luisteren is een waar genot. Zijn donkere stem geeft zijn woorden de juiste waarde mee, de juiste zwaarte. Muzikaal is Mazgani sterk, tekstueel ook. Het maakt het album compleet en overtuigend. Mazgani bewijst dat je geen Amerikaan hoeft te zijn om Amerikana te spelen. Een overgrote portie talent is voldoende!

« Review: Spokes – People Like People Like You | Review: The Hickey Underworld – The Hickey Underworld »