Live Review: Moss @ Poppodium Romein

« Hot Video Alert: The Apples In Stereo – Dance Floor | Listen: Dr. Dog – Shame Shame »

Er is een flinke buzz gaande rondom de band Moss, op het Hollandsche internet, maar ook op tv en radio hoor je het overal zoemen: “Mozzzzzzzzz”… Sinds het uitbrengen van debuut album ‘Never Be Scared, Don’t Be A Hero’ zit de indie band flink in de lift. Hoogste tijd voor Ekaya om deze band live te gaan bekijken.

Kluts

De plaats van het delict is Poppodium Romein, Leeuwardens’ intieme poptempel. De voormalige kerk is voor de gelegenheid helemaal omgetoverd tot een sprookjesachtige omgeving. We hebben hier dan ook niet zomaar te maken met een optreden van Moss, de band uit Amsterdam is hoofdact op het maandelijks terugkerende evenement Kluts. Een erg sympathiek initiatief, dat de creativiteit in mensen bevorderd.

Het publiek is al redelijk opgewarmd wanneer Moss zijn optreden begint. Mensen staan klaar om te gaan dansen, maar dat blijkt toch wel erg moeilijk. Ja, de muziek van Moss mag dan voorzien zijn van swingende Afrikaans aandoende ritmes, het kan nu en dan ook ontaarden in onstuimige noise rock, of uitermate enerverend gefreak op de gitaren. Dansen mag dan nog zo’n leuke bezigheid zijn, Moss dwingt ergens ook wel om vooral goed te luisteren wat er zoal gebeurt. Dat is namelijk indrukwekkend.

Monumentaal

Moss weet pakkende, redelijk makkelijk te vatten melodieën, uit te bouwen tot monumentale composities met grote gebaren. Daar waar menig Moss song zich eerst voordoet als een knus huis, gebeurt het maar al te vaak dat het dak er af word geblazen. De niks vermoedende luisteraar staat plotseling oog in oog staat met de oneindigheid van het heelal. Het is bijna angstwekkend hoe klein je je kunt voelen bij het geluid dat deze band weet te produceren. Zeker als je je bedenkt dat, enkele ogenblikken daarvoor, je jezelf veilig, in een bekend aandoend verleden, gevuld met cassette decks, waande.

Vrijwel elke zichzelf serieus nemende band grijpt, pakweg de laatste tien jaar, terug naar het verleden. De term retro is inmiddels dusdanig lang in gebruik dat het wachten is tot de term zelf ‘retro’ is. Toch is Moss niet het Nederlandse antwoord op die beweging, het is eerder een uitdaging. De Amsterdammers grijpen van harte terug op de jaren tachtig, maar voegen daar zo hun eigen elementen aan toe. Daarbij worden de speakers zo maximaal mogelijk benut, wat er toe leidt dat menig bezoeker Moss van de lagere cortex, tot en met het stuitje, deze muur aan geluid lijfelijk zal ervaren.

Visueel

Gezien de ervaring die het audio gedeelte van de show teweeg brengt kun je je afvragen wat een doek met daarop geprojecteerde visuele effecten toevoegt aan het geheel. Antwoord: Helemaal niks! Sterker nog: het leidt onnodig af. Heel erg jammer van de moeite die er onmiskenbaar in is gestopt, maar soms is minder nu eenmaal meer.

In Leeuwarden heeft Moss maar weer eens bewezen dat de hype rond de band terecht is. Toch zou ik er voor willen pleiten er niet te hard over te praten; Straks raken we deze band nog kwijt aan het buitenland…

Als je in DWDD speelt, dan is het een feit dat je wordt gehyped… Terecht!

« Hot Video Alert: The Apples In Stereo – Dance Floor | Listen: Dr. Dog – Shame Shame »