Alice in Chains – Black Gives Way To Blue
« Dez Mona – Hilfe Kommt | Postman – Postman »
Artiest: Alice in Chains
Album: Black Gives Way To Blue
Genre: Alternative Rock
Release: 2009
Label: EMI
Recensent: Edward
Waardering: 3/5
Alice In Chains bestaat nog steeds en, wauw, ze produceren ook nog steeds albums. Albums die klinken alsof ze in de jaren ’90 zijn opgenomen want Alice In Chains is qua sound nauwelijks veranderd. Je zou dit kunnen opvatten als een verdienste, in 2002 kreeg Alice in Chains een grote klap te verwerken met het heengaan van zanger Layne Staley.
In de persoon van William DuVall heeft Staley een waardig opvolger gekregen. De band is in essentie hetzelfde gebleven. Nog altijd produceert het op metal gebaseerde alternatieve rock. Traag als dikke stront is die rock, als een logge reus die zich moeizaam door een moeras worstelt. Dat moet je zeker niet te negatief opvatten, het is namelijk de grote kracht van Alice in Chains. Punt is dat er op het nieuwste album ‘Black Gives Way To Blue’ niks wezenlijk meer met die grote kracht wordt gedaan.
De muziek op ‘Black Gives Way To Blue’ is voorspelbaar en monotoon. Tien jaar geleden was dit vernieuwend geweest, nu is het een echo uit het verleden. Alice in Chains weet niks nieuws meer te brengen. Dit album is aardig voor mensen die de jaren negentig niet kunnen loslaten. Mensen die over dat decennium spreken als ‘hun tijd’. Tja, er werd toen inderdaad goede muziek gemaakt. Net als nu trouwens.
Positief is dat Alice In Chains nog altijd een bepaalde atmosfeer weet te creëren. ‘Black Gives Way To Blue’ speelt op het gemoed, is duister en ontneemt bij tijd en wijle elke vorm van levenslust. Nu denk je “Hoe kan dat als positief worden uitgelegd?” Eehm, nu ja, het is een kwaliteit op zich die bij menig Gothic of metal band ontbreekt.
Alice In Chains is een grote naam die zijn sporen verdiend heeft. Het is geweldig dat de band nog bestaat. Toch kan ik van ‘Black Gives Way To Blue’ niet anders zeggen dan dat het een zeer matig album is. De basis staat goed. maar het ontbreekt aan enige spanningsopbouw. Beetje saai…
« Dez Mona – Hilfe Kommt | Postman – Postman »Dit artikel is geplaatst op 13 - 10 - 2009 door Edward en is eigendom van Ekaya Music Magazine