Review: A.A. Bondy – When The Devil’s Loose

« Review: Muse – The Resistance | 2raumwohnung – Lasso »

Artiest: A.A. Bondy

Album: When The Devil’s Loose

Genre: Indie folk, americana

Release: 2009

Label: Superphonic Records

Recensent: Edward

Waardering: 3/5

Koop When the Devil’s Loose

Wie ‘When The Devil’s Loose’ beluistert zal zich moeilijk kunnen voorstellen dat A.A. Bondy ooit in de door Nirvana geïnspireerde band Verbena speelde. De band die succes had met het nummer ‘My Baby Got Shot’ stopte in 2003. Bondy maakte in 2005 de overstap van elektrische naar akoestische gitaren wat in 2007 resulteerde in het solo album ‘American Hearts’. Net als ‘American Hearts’ is Bondy’s tweede album een door folk en blues beïnvloed album.

Er mag dan helemaal niks meer te horen zijn van Bondy’s vorige carrière als voorman van een grunge band, qua inspiratie is er weinig veranderd. De onderwerpen die Bondy in zijn songs aanhaalt gaan voornamelijk over religie en de dood. Waar dat bij Verbena vrij duistere muziek opleverde is ‘When The Devil’s Loose’ iets luchtiger. Bondy is nog steeds geen vrolijke jongen maar hij is in alles subtieler geworden.

De muziek van Bondy laat zich gemakkelijk vergelijken met de folk zoals die vooral in de jaren zestig gemaakt werd, denk daarbij voornamelijk aan een jonge Bob Dylan. En hoewel die vergelijking niet onterecht is doet ‘When The Devil’s Loose’ dusdanig authentiek aan dat het nergens gevoelens van misplaatste nostalgie oproept. Ik zou bij deze willen beweren dat A.A. Bondy een van de beste songschrijvers van dit decennium is. Actueel, zeker niet ‘retro’ maar wel zeer authentiek.

Bondy wordt op ‘When The Devil’s Loose’, anders dan op ‘American Hearts’, ondersteund door een band die in alles complementair is aan de stijl van Bondy. De band zorgt voor een zekere verrijking van de door Bondy gebrachte songs, daarmee is dit album meer dan alleen het album van een singer/songwriter. Het is het werk van een voltallige band waarbij vooral de piano een groot winstpunt blijkt. Het is Bondy die op eigen kracht een goed resultaat neer zet, het is de band die hem naar een hoger plan tilt.

Bondy was als voorman van Verbena goed, op zijn eerste soloplaat bleek hij beter en op ‘When The Devil’s Loose is hij op zijn best.

« Review: Muse – The Resistance | 2raumwohnung – Lasso »