Special: Letz Zep

« Review: IAMX – Kingdom Of Welcome Addiction | Recensie: Supermannen – Er is maar 1 Supermannen: The best of »

Tekst: Edward & Reem

Het is niet iedereen gegund een echte rockster te zijn. Er zijn vele mensen die het proberen, slechts weinigen breken echt door. Daar kun je je bij neerleggen, maar waarom zou je? Het is namelijk ook mogelijk in de huid van je helden te kruipen, een tribute band op te richten. Je speelt dan de muziek van je helden. Vraag is of dat net zo Rock n’ Roll is of misschien toch een beetje surrogaat? Ekaya.nl vroeg het aan de Britse tribute-band Letz Zep.

Het is een van de eerste mooie dagen van het jaar. Twee man sterk hebben we afgesproken met Let’s Zep in het Backstage Hotel, centraal gelegen tussen Paradiso en de Melkweg. Een goede plek voor een rendez-vous met een rockband. Wij vroegen ons af of we deze tributeband ook als een echte rockband kunnen beschouwen. Immers: een tributeband speelt puur de muziek van een andere band.

De bandleden van Let’z Zep ogen zeer ontspannen en we worden vriendelijk begroet. Er is geen spoor van vermoeidheid te bekennen bij de heren. Best opmerkelijk gezien het feit dat de band de avond hiervoor nog een optreden in België heeft gehad. Daarbij: ze zijn bepaalt geen 27 meer, eerder halverwege de veertig…

We beginnen ons interview met zanger Billy Kulke en percussionist Simon Jeffrey. Later zal gitarist Chris Cawte nog aanschuiven. Bassist en toetsenist Steve Turner houdt zich afzijdig. De sfeer is relaxt en er wordt veel gelachen. Er zijn slechtere omstandigheden om een band te interviewen.

Onze eerste vraag aan Billy en Simon is wat hun favoriete Led Zeppelin nummer is. Dat blijkt per maand te verschillen. Op dat moment is het favoriete nummer van Billy: ‘Nobody’s fault but mine’, een stevige blues cover van Blind Willy Johnson.

Chris houdt het bij ‘Rock And Roll’. Voornamelijk vanwege de ‘vibe’ van dat nummer en omdat het zo geweldig is om live te spelen.

Robert Plant

De heren blijken lekker op de praatstoel te zitten en wijden met liefde uit over hun begintijd. Op de vraag hoe alles begon begint Simon: ”Billy en ik zaten samen op voetbal, daar kennen we elkaar van. Billy zat toen al in een band maar die band kon niet echt doorgaan omdat de toenmalige drummer een visverkoper is. Die had het te druk met zijn werk. Zodoende heeft Billy mij gevraagd. Ik heb natuurlijk direct ja gezegd, voor een drummer is het ultiem om Led Zeppelin te mogen spelen. Dat is nu onderhand negen jaar geleden.”

Optreden van Letz Zep in Amsterdam, 2007

Billy: ”We zijn begonnen uit hobbyisme, voor de lol. We traden zo’n twee keer per jaar op in Londen. Op een gegeven moment kwam Robert Plant (de zanger van Led Zeppelin, red.) naar ons kijken, totaal onverwacht. Na afloop kwam hij ons complimenteren. Bekend van hem is ook de quote ‘I walked In, I saw me’.

Na deze complimenten dachten we dat we misschien toch wel goed waren. We hebben toen besloten om ook in Amsterdam te gaan optreden.”

Succes in Londen betekent volgens Letz Zep dat de volgende stap optreden in Amsterdam is. Dat is toch een behoorlijk compliment naar onze hoofdstad!

Als tributeband heb je een vrij beperkte keuze in je onderwerp, je speelt het repertoire van een band. Over de motivatie om Led Zeppelin nummers te spelen zegt Billy het volgende: “Het staat buiten kijf dat Led Zeppelin onze favoriete band is. Het liefst spelen we natuurlijk hun muziek. Ook omdat we muzikaal wel uitdaging willen hebben. Daarbij, als we het voor het geld zouden doen dan hadden we wel AbbA gedaan. Hoewel Led Zeppelin in Europa zeer populair is, zijn ze dat in Engeland, waar we vandaan komen, een stuk minder.”

De band is overtuigd van de kwaliteit van de nummers van Led Zeppelin. Naar hun mening zal de muziek over honderd jaar van nu nog altijd even relevant zijn. Sterker nog, ze denken dat de muziek allen maar meer gewaardeerd wordt. Goede kwaliteit heeft wat hun betreft het eeuwige leven.

Een compilatie van de podiumkunsten van Letz Zep

Wereldtournee

Hoe vinden de heren het om in Amsterdam op te treden? Billy: “Het is altijd erg leuk om in Amsterdam te zijn, we kijken er dan ook erg naar uit om op te treden in de Melkweg. Voor ons is het eigenlijk meer een vakantie. Het is niet de eerste keer dat we hier optreden, het is meer een jaarlijks uitje geworden. We zijn hier dan ook niet puur voor het optreden, we zijn hier ook om ons te vermaken.

Het optreden in Amsterdam is onderdeel van onze tour. We zijn net terug gekomen uit Australië waar we vijf optredens hebben gedaan. Daarvoor hebben we nog in Spanje en in de UK opgetreden.”

Ze blijken te bestaan: fans van tributebands. Wij van Ekaya verbazen ons daar toch wel een beetje over. Letz Zep blijft er vrij nuchter onder: “Het is de vijfde keer dat we hier optreden en elke keer maken we nieuwe vrienden.” Aldus Simon.

Billy: ”De eerste keer dat we hier waren hebben we de instrumenten en apparatuur gehuurd. We stonden toen voor 220 man, wat naar mijn mening al best veel is. De keer daarop hebben we ons eigen materiaal meegenomen en eigenlijk elke keer dat we hier kwamen was er meer publiek. Vanavond staan we voor zo’n 700 man. Een uitverkochte zaal!”

Simon: “We hebben ons succes hier ook te danken aan Jessica (It’s All Happening muziek promoties, red.), het werk dat zij hier voor ons doet is echt geweldig.”

Billy: In Spanje hebben we ook iemand die voor ons de publiciteit verzorgt. Voor de rest, in Engeland en Australië etc. regelen we alles zelf. In het begin deden we dat in Nederland ook maar daar zijn we van terug gekomen, lokale kennis blijft toch het beste.”

(Geen) Concurrentie

Is er enige competitie met andere Led Zeppelin tributebands?

Billy: “Nee, wij hebben alle concurrentie met verve achter ons gelaten! Als je ooit een van de andere tributebands hebt gezien dan weet je dat er geen competitie is.”

Led Zeppelin aan het werk in 1973 met het nummer Black Dog

Naar de mening van Billy is de kwaliteit van andere Led Zeppelin tributebands vaak bedenkelijk. Zeker op het gebied van zang. Zo wordt volgens hem een nummer als ‘Stairway To Heaven’ vaak op dezelfde wijze gezongen als een spreekkoor op een voetbaltribune. Het ontbreekt aan de juiste intonatie en techniek. Billy heeft hier naar eigen zeggen vele jaren op gestudeerd.

Letz Zep streeft een hoge mate van perfectie na, de gehele band is het erover eens dat dit het is wat hen van de rest onderscheidt.

Billy: “Mensen willen ervaren hoe het geweest moet zijn om Led Zeppelin live te zien spelen. Als wij op het podium staan zijn we enerzijds ons zelf maar imiteren we anderzijds. Het is moeilijk om dan authentiek over te komen. Toch lukt dat behoorlijk, gezien de reactie uit het publiek.”

Zanger Billy is bij het legendarische concert van Led Zeppelin in 2007 geweest. Dat was volgens hem zo fantastisch vanwege het gegeven dat Led Zeppelin echt wat te bewijzen had. Wat Billy betreft hebben ze laten zien dat ze het nog steeds kunnen, zijn nekharen gingen er recht van overeind staan.

Letz Zep bewijst op alle vlakken uit de voeten te kunnen, naast het hardere werk komen ook de meer rustige nummers aan bod.

De band zou het toejuichen als Led Zeppelin echt weer herenigd zou worden. Of zoals Billy het zegt: “Ze zouden waarschijnlijk een optreden in Londen doen en daarna alleen maar door Amerika touren. Wij gaan in ieder geval te allen tijde door!”

Rock n’ Roll (en blote borsten)

De heren laten geen ruimte voor enige twijfel. Volgens hun is het absoluut Rock n’ Roll om in Letz Zep te spelen. We worden dan ook direct uitgenodigd om na hun optreden backstage te gaan kijken hoe rock n’ roll het er toe gaat.

Als het onderwerp groupies ter sprake komt wordt er in eerste instantie wat ontwijkend gereageerd. “We zijn allemaal getrouwd…” aldus Billy.

Of zoals Simon het zegt: “We komen veel mensen tegen, we vertonen echter niet het jaren zeventig gedrag…” Waarop Billy zegt: “Dat doe je wel leugenaar!” Een luid gelach volgt.

Een van de redenen waarom Letz Zep graag naar Nederland komt is ook omdat er nog wel eens iets onverwachts kan gebeuren. Zo beklom in 2007 een fan het podium om vervolgens de band en het publiek haar borsten te tonen.

Chris Cawte: “Er zijn dingen waar we geen controle kunnen uitoefenen…” Een vage glimlach verschijnt op zijn gezicht. “…zorg ervoor dat je vooraan staat vanavond!”

Als later het optreden begint zien we met eigen ogen hoe rock n’ roll een tributeband kan zijn. Letz Zep geeft een strakke show weg, de lof van Robert Plant over dit viertal is niet overdreven.

Het publiek is gevarieerd, de leeftijd ligt tussen de 15 en 65 in. Vaders die hun kinderen laten zien hoe het er in hun tijd aan toe ging maar ook jonge twintigers die compleet uit hun dak gaan.

Worden er nog kleren uitgetrokken? Ja, een knap uitziende Hollandse meid beklimt het podium en danst uitgelaten, daarbij schroomt ze niet ook nog even haar topje omhoog te doen.

Het publiek krijgt niets te zien overigens, het is alleen voor de ogen van de drummer bestemd. Later komen we erachter dat dat een goedmakertje is voor de laatste keer dat het gebeurde, toen kreeg iedereen het te zien behalve de drummer…

Na een succesvolle show krijgen we Letz Zep nog even backstage te zien. De grote verhalen over flink drinken lijken wat overdreven. Er wordt wat bier genuttigd en er gaat een flesje Whiskey rond, daar blijft het bij. Toch moeten we concluderen dat het spelen in een tributeband best wel rock n’ roll kan zijn. Als je het een beetje goed aanpakt tenminste.

Letz Zep laat in ieder geval zien dat het kan. Het is weliswaar niet de echte bezetting van Led Zeppelin die je op het podium ziet, voor de rest lijkt het er toch verdacht veel op. Om in termen te blijven: The songs remain the same!

Deze Special is geschreven door Edward & Remy

« Review: IAMX – Kingdom Of Welcome Addiction | Recensie: Supermannen – Er is maar 1 Supermannen: The best of »