Interview Morcheeba: “Het Gaat Om Stoned Raken!”

« Review: Villagers – Becoming A Jackal | Review: Wavves – King Of The Beach »

Na een breuk van bijna 6 jaar met zangeres Skye Edwards, is Morcheeba weer bijeen in de oude bezetting. De fans worden blij gemaakt met een nieuw album ‘Blood Like Lemondade’ en een Europese toer.

Reden genoeg om even bij te praten! Ekaya toog af naar het Arena hotel te Amsterdam, alwaar we in een zonovergoten binnentuin een goed gesprek hadden met Skye, maar ook met Ross Godfrey, de multi instrumentalist van deze eigenzinnige Engelse formatie.

Paul McCartney

Hoewel Ross en Skye niet heel erg blij kijken als ik ze voorstel om uit te wijden over de geschiedenis van Morcheeba, komt Ross toch vrij snel met een aardige anekdote over zijn eerste muzikale belevenis op de proppen:

“Ik was 4 denk ik, toen mijn neven me hebben opgetuigd als Paul McCartney, en ik op een kerstfeest deed alsof ik muziek maakte. Beetje vreemd is het wel, ik heb altijd een hekel aan McCartney gehad. Enfin, ik denk dat dat mijn eerste schreden als muzikant zijn geweest. Het begint namelijk met doen alsof, dat is de helft. De rest komt daarna. Wat dat betreft kun je heel goed musiceren met een tennisracket.

Overigens ben ik pas echt muzikant geworden toen ik op 17 jarige leeftijd mijn vader’s Jimi Hendrix platen ben gaan luisteren. Daar voor was ik al erg onder de indruk geraakt van Chuck berry, maar na Jimi was het uitgesloten dat ik nog iets anders zou doen dan musiceren. Jimi Hendrix is volgens mij nog steeds een van de beste dingen die ooit binnen de muziek zijn gebeurt.”

Alcohol

Skye: “Ik ben begonnen met zingen in het koor van de school, dat vond ik echt fantastisch. Alleen had ik altijd een hekel om daadwerkelijk voor publiek te gaan zingen. Mijn favoriete muzikanten, zangers eigenlijk, zijn Shirley Bassey en Frank Sinatra. Toch heb ik nooit zoals hun willen worden, ik wilde gewoon met ze mee zingen. Ik ben nog altijd angstig om het podium te betreden, ik heb dat nooit overwonnen. De enige manier om me er over heen te zetten is alcohol.”

Met haar pretoogjes en typische lach weet Skye ons gerust te stellen, ze is geen alcoholiste. Wel zegt ze onder valse voorwendselen de band in zijn gelokt: “Ik ben door Ross en Paul erbij gehaald met de toezegging dat we een studioband zouden vormen. Toen we uiteindelijk een platencontract binnen hadden gehaald bleek overigens ook dat we live moesten gaan spelen, toen kon ik er niet meer onderuit.”

Skye Edwards (l) en Ross Godfrey (r)

Muziekindustrie

Beiden zijn het erover eens dat de begin dagen (1995), zo rond het opnemen en uitbrengen van het eerste album, ‘Who Can You Trust’, toch wel echt de gloriedagen zijn geweest. Ross meld trots dat de combinatie van een dj, een multi-instrumentalist en een soulvolle zangers in die dagen zeer uniek en vernieuwend was. Daarbij was het de tijd dat de muziekindustrie nog hoogtij vierde.

Het eerste optreden liep volgens Ross bepaald niet goed. Tot op de dag van vandaag verbaast hij zich erover dat de aanwezige mensen niet zijn weggelopen vanwege de enorme hoeveelheden feedback en het miserabele geluid. Volgens Skye konden die mensen niet weglopen omdat ze simpelweg niet uit het gebouw konden. Daar had de platenmaatschappij voor gezorgd.

Ross: “Sinds die tijd zijn we echt ons best gaan doen om ook live beter uit de verf te komen. Uiteindelijk heeft dat er zelfs toegeleid dat we zijn uitgegroeid tot een heuse liveband.”

Wat Ross jammer vind aan het idee dat de muziek industrie aan het instorten is, is dat het vroeger echt spannend was als er een nieuw album uitkwam. Tegenwoordig is dat volgens hem toch een stuk minder geworden.

Break

Na een aantal succesvolle jaren begon het uiteindelijk tussen Skye en de broertjes Godfrey wat stroever te verlopen. Er werd tussen de bandleden nauwelijks nog gecommuniceerd. Afspraken om te oefenen werden via de manager gemaakt.

Wat Skye betreft is de beslissing om in 2004 bij Morcheeba weg te gaan een hele goede geweest. Ze bloeide in die periode helemaal op. Ze werd zichzelf bewuster van haar kwaliteiten als zangeres, maar ook van haar kwaliteiten als songwriter.

Voor Ross was de periode ook erg lonend. Het gaf hem de kans om muziek te maken die precies het tegenovergestelde van Morcheeba was: Punk, en dat dan loeihard. Een soort rebellie die muzikaal gezien niet heel erg goed was, maar wel goed voelde. Er was ruimte voor verandering.

Skye: “Dingen zijn beter geworden sinds ‘the break’. We communiceren meer. In het begin moest ik bijvoorbeeld niks hebben van email, nu wel. Dat is voor mij, een goede oplossing. Ik ben namelijk erg verlegen, dankzij email zijn we in staat om werkelijk met elkaar te praten.”

De single Even Though is afkomstig van Blood Like Lemonade

Blood Like Lemonade

Skye vind het wat te ver gaan om het nieuwe album, Blood Like Lemonade, te betitelen als het beste Morcheeba album ooit. Ze is nog altijd het meest enthousiast over het allereerste album ‘Who Can You Trust?.’ Gezien de groei die de band heeft doorgemaakt is ze wel heel erg trots op Morcheeba’s laatste.

Volgens Ross is dit album niet de natuurlijke opvolger van de eerste drie albums die Morcheeba maakte (de teller staat inmiddels op 7), maar kan hij zich zo voorstellen dat het publiek er zo over denkt. Toch denkt hij dat dit album er niet was gekomen als de band niet de omwegen en ontdekkingstochten had gemaakt van na het derde album. De band moest nu eenmaal wel experimenteren om te kunnen groeien.

Waarom we het album zouden moeten kopen? Ross is er vrij stellig over: “Als jullie het album niet gaan kopen, dan komen we naar jullie huizen toe en drinken we jullie bloed! Vervolgens zullen we op het dak klimmen om daar dan heel hard te gaan lachen in het maanlicht.”

Buitenwiet

De hernieuwde verstandhoudingen zullen er toe leiden dat er zeker nog meerdere Morcheeba albums gaan komen. Daarnaast zullen er ook soloprojecten van de bandleden verschijnen. De band heeft zich voorgenomen om alleen samen te gaan werken wanneer het echt goed voelt.

Wat Ross betreft is de essentie van Morcheeba blowen en stoned raken. Zo is het van het begin af aan gegaan. Alleen dan niet van de hedendaagse, veel te heftige wiet. Skye: “Morcheeba is als ouderwetse thuis gekweekte wiet!” Ze voegt daar aan toe dat ze het zelf nooit rookt: “I Just Drink!”, gevolgd door een charmante schaterlach.

tekst: Edward

foto’s: Martin & Ross Godfrey

« Review: Villagers – Becoming A Jackal | Review: Wavves – King Of The Beach »