Live Recensie: Race Horses @ Crossing Border, Den Haag 2012

« Live recensie: First Aid Kit @ Crossing Border, Den Haag 2012 | Audio: Een herinnering aan Boudewijn Büch (Mixtape) »

Crossing Border 2012 is uitverkocht. En dat is niet zonder reden! Het grensoverschrijdende festival met edities in Den Haag, Antwerpen en Enschede, staat garant voor kwaliteit en schoonheid. Richard Ridder doet samen met fotografe Jannette de Graaf vanuit Den Haag verslag in woord en beeld.

Zanger Meiyler Jones staat al snel druipend van het zweet in zijn velours springpakje op het podium.

Race Horses vormt dit jaar voor mij de afsluiter van Crossing Border. Na twee dagen vol muziek, aan deze band de opdracht om mij, met een tevreden gevoel, naar huis te laten gaan. Deze Welshe band bestaat al enige tijd, maar ging vroeger onder de naam Radio Luxembourg door het leven. Toen dit te lastig werd voor Europese expansie, werd de naam een paar jaar geleden toch maar vervangen door Race Horses.

In de wat rare en vrij kleine Cuatrotent mogen ze hun nummers ten gehore brengen. Ik loop binnen als het optreden al aan de gang is. Zanger Meiyler Jones staat dan al druipend van het zweet, in zijn velours springpakje, op het podium.

Muziek waarvan je gaat dansen

Meiyler Jones is het kloppend hart van de band. Hij danst over het hele podium en, als dat zoals nu niet al te groot is, is hij niet te beroerd om zo nu en dan even het publiek in te duiken. De band brengt Britpop van de zuiverste plank, met nummers die ergens het midden houden tussen The Petshop Boys, The Kaiser Chiefs en The Two Door Cinema Club. Het publiek beweegt op de uptempo en aanstekelijke nummers lekker mee.

Toegift

Omdat het het laatste optreden is op dit podium, krijgt de band de kans om nog twee extra nummers te doen. De eerste toegift is de nieuwe single ‘My Year Abroad’. Een nummer met een hoop ’80 invloeden van Soft Cell. Of het bij een jaar in het buitenland blijft zal de toekomst moeten uitwijzen. Race Horses heeft de potentie om, net als een band als Will and the People, een livesucces te worden. Of ze die kans ook krijgen ligt bij de bazen van de festivals en zalen. Mijn advies: Gewoon boeken.

« Live recensie: First Aid Kit @ Crossing Border, Den Haag 2012 | Audio: Een herinnering aan Boudewijn Büch (Mixtape) »