Live Review: Okkervil River @ Indiestad 2011

« Live Review: Cass McCombs @ Indiestad 2011 | Live Review: I Am Oak @ Indiestad 2011 »

Als we zanger Will Sheff mogen geloven, kwam er een droom uit voor Okkervil River, de band mocht optreden op het hoofdpodium van Paradiso! Het mocht ook wel eens, de band is inmiddels 12 jaar aan het musiceren en doet qua niveau echt niet onder voor een (gehypedte) band als Arcade Fire. Toch vertaalde zich dat niet in de kwantiteit van het publiek. Het was gezellig druk in Paradiso, maar er had toch wel het dubbele aan bezoekers ingepast. Gelukkig was de kwaliteit van het publiek des te beter, met een kern van enthousiaste fans vooraan en daaromheen zeer geïnteresseerde en volop genietende indie liefhebbers.

Verlekkeren

Wie ruim van te voren al aanwezig was, kon zich bij voorbaat al verlekkeren. Okkervil maakte gebruik aan een veelvoud van uiteenlopende instrumenten die zorgden voor een goed gevuld podium. De band staat dan ook bekend om zijn rijkelijk gevulde geluid. In de studio heeft de band het al eens gepresteerd om met 24 man tegelijkertijd te musiceren, op het podium kon de band het af met 6. Onder hen een iemand die zowel op viool, piano als trompet uit de voeten kon.

Okkervil begon voortvarend, songs volgden elkaar snel op en overbodig gelul bleef achterwege. De band liet direct zien wat het allemaal in huis had, en dat was veel, soms meer dan de geluidsinstallatie van Paradiso goed kon laten horen. Zeker de trompet die zo vaak voor meerwaarde zorgde was nu en dan nauwelijks te horen. Toch was er muzikaal gezien nooit sprake van overdaad, des te meer van een goede balans!

Will Sheff

Op het oog leek het er, zeker in het begin, op dat Okkervil voornamelijk draait om zanger Will Sheff draait. Alsof je zou mogen spreken van Will Sheff and Okkervil River zoals je mag spreken van Bruce Springsteen and the E street band. Het moet gezegd, de man speelt een zeer belangrijke rol in het geheel. Als het gaat om de songs dan is hij uiteindelijk het meesterbrein erachter, de muzikale directeur. Ook op het podium eist hij een vooraanstaande rol op, hij is het centrum, van hem komt de meeste energie, het meeste theater en het meeste gevoel. Hij is het ook die solo en akkoestisch ‘A Stone’ vertolkt. Vanaf dan kon niemand er meer onderuit, hier werd een steengoede show weg gegeven!

Maar hoewel het Will Sheff is die in zijn eentje al heel erg wist te imponeren, kon zijn band toch echt niet worden uitgevlakt! Niet alleen omdat het de band niet deerde dat de standaard van een van de synths het begaf (kan gebeuren), de band stond (en staat) boven het individu. Jawel, Will Sheff leefde zich flink uit, maar wat te denken van gitariste Lauren Gurgiolo? Zij speelde werkelijk onnavolgbaar, zeker wat betreft vingervlugheid en in haar witte jurkje met zwarte laarsjes was ze een mooie verschijning bovendien!

Hartkloppingen en kippenvel

Daarbij, om bij Okkervil River te kunnen musiceren moet een mens op zijn instrument in meer of mindere mate kunnen freaken. Liefst allen tezamen. Niet zelden mondden de toch redelijk lieflijke en te bevatten songs van Okkervil uit in hartkloppingen en kippenvel veroorzakende momenten van grote extase. Bewondering is dan zeker op zijn plek. Staat wel tegenover dat de band ook een paar niemendalletjes brengt die in het niet vallen bij zoveel schoon geweld en eigenlijk maar weinig bijdragen. Nummers die, positief uitgelegd, geschikt zijn om alle indrukken even te verwerken.

Okkervil besloot aanvankelijk met het van ‘The Stand Ins’ afkomstige ‘Lost Coastlines’. Een meezinger, al wilde het publiek er niet echt aan. Zeker, genoten werd er, maar wellicht zat de tekst (“La laaa, la la la laa”) er nog bij de meeste mensen niet helemaal goed in? Het is de tragiek van Okkervil River, in alles een grote band behalve dan in bekendheid.

Dan, na de verplichte roep om een toegift kwam de band nog op de proppen met ‘Our Life Is Not A Movie Or Maybe’ en het zeer imponerende ‘Wake And Be Fine’. Songs die een dag na het optreden nog zullen na hebben gegalmd in de hoofden van de bezoekers.

Grootste Op Aarde

Wie deze band live heeft mogen aanschouwen zal niet kunnen rijmen dat de band nu pas op het hoofdpodium van Nedelands’ enige ware poptempel heeft mogen staan. Okkervil River wist in Paradiso te bruisen en muziek te maken als was het de grootste band op aarde. Hier is een band die zoveel meer verdient, ga dat alsjeblieft horen en zien!

Okkervil River tijdens een bescheiden optreden (‘slechts’ vier man) op KEXP

« Live Review: Cass McCombs @ Indiestad 2011 | Live Review: I Am Oak @ Indiestad 2011 »