Live Review: Cass McCombs @ Indiestad 2011

« Live Review: Dry The River @ Indiestad 2011 | Live Review: Okkervil River @ Indiestad 2011 »

Het is onrustig in de grote zaal van Paradiso, als Cass McCombs en zijn band begint met spelen. De vijftig mensen vooraan het podium luisteren aandachtig, maar het merendeel van het publiek is nog bezig met wederzijdse begroetingen en verdere ongein. De dromerige muziek komt moeilijk boven het lawaai van de mensen uit. De Californische band speelt onverdroten door, laat zich niet van de wijs brengen, maar het irriteert de zanger wel degelijk. Halverwege het concert sneert hij minzaam naar het publiek: “Damn, you people love to talk.”

Enkele nummers later krijgt hij bijval van een luisteraar uit het publiek, die om stilte vraagt. De rest van het publiek gehoorzaamd. Het toeval wil, dat de band net overgaat op dansbare en ook wat stevigere muziek. Wellicht om het publiek te temmen?

Fundament van Beton

Ondanks deze kleine ergernis is het concert zeker de moeite waard. De songs van Cass McCombs variëren van dromerige popliedjes tot lichte punk met catchy samenzang. Stevige songs worden afgewisseld met rustig materiaal. De muziek ademt een Californische dromerigheid, die ook zo herkenbaar is bij bijvoorbeeld Jason Lytle. De muziek ontwikkelt zich nooit tot een echt hoogtepunt. Maar de weg er naar toe is vaak al mooi genoeg.

Een opvallende rol is weggelegd voor de ritmesectie. De baspartijen dragen de nummers samen met de strakke, frivole ritmes van de drums. Het fundament van de band is van beton.

Het maakt dat de breekbare falsetto van Cass McCombs het hoofd boven water houdt. De band speelt live erg strak en soms heb je het idee, dat je naar een cd luistert. Vooral als er af en toe solo’s gespeeld worden, die doen denken aan de verstilde schoonheid van Bill Frisell. Vooral in het laatste nummer, “City of brotherly love” waar de gitaarsolo het lied naar grote hoogten brengt, maar het ook weer zacht laat neerkomen.

Overtuigend

Al met al is het een overtuigend concert. Misschien is de plaats en tijd wat ongelukkig geweest, vanwege het publiek, dat zo vroeg nog niet de moeite kan opbrengen om in stilte van de muziek te genieten. Voor de goede luisteraar heeft het concert mooie lichtpuntjes gebracht, op de late zondagnamiddag. Als je het je hebt toegelaten even de ogen te sluiten, dan waan je je in een schommelstoel, op een veranda uitkijkend over zee.

Een live vertolking van That’s That

« Live Review: Dry The River @ Indiestad 2011 | Live Review: Okkervil River @ Indiestad 2011 »