Live Recensie: Cage The Elephant @ Paradiso

« Review: The Suzukis – The Suzukis | Video: Nash – Sad Robot Harmonies »

Fotografie en tekst: Marco Smeets

Als een alles verslindende tornado gaat zanger Matthew Shultz van Cage the Elephant door de kleine zaal van Paradiso. Hij en zijn band leveren een spectaculair optreden met de betere alternatieve rock, in de stijl van Iggy Pop met een vleugje Frank Black.

Energie

Vanavond is er geen voorprogramma, Cage The Elephant mag meteen los op het kleine podium in Paradiso. Hoewel deze zaal op de eerste verdieping tot de categorie ‘kleinere zalen’ behoort, voelt Schultz nog steeds een afstand. “You’re so far away!” roept hij naar het publiek. Naarmate de avond vordert wordt de afstand kleiner. Dat is voor een groot deel te danken aan de zanger. Terwijl de band achter hem staat als een huis, rent hij als een jonge hond over het podium. Wat een energie heeft deze man!

Aanvankelijk worden de nummers van hun twee albums afwisselend gespeeld waaronder het opzwepende rocknummer ‘In One Ear’. Het energieniveau blijft maar stijgen en bij ‘Around My Head’ en het verrukkelijke ‘Aberdeen’ vliegt er een behoorlijke portie Frank Black /Pixies sound ons om de oren. Het goed ontvangen ‘Tiny Little Robots’ smaakt een beetje naar Arctic Monkeys.

Moshpit

Tijdens het uitbundige optreden komen er slechts twee rustige nummer voorbij: ‘Rubber Ball’ en het monotone ‘Flow’. Deze songs zijn minder sterk, maar gunnen het publiek wel de mogelijkheid om op adem te komen. Daarna gaat de show weer op volle kracht verder.

Opvallend zijn de trekjes van Matthew zoals het zingen staand op zijn tenen en het continue spastisch trekken aan zijn t-shirt. Gelukkig blijkt hij communicatief in ieder geval zeer vaardig. Wanneer de zanger vraagt; “Anyone hear us at Pinkpop, it was awesome!”, gaan er heel wat handjes de lucht in. Op dat festival liet hij al goed zien waar hij tot in staat was, maar vandaag is hij niet meer te stoppen; Met minimaal 3 stagedives, lange tijd crowdsurfen, springt hij uiteindelijk de zaal in om zelf maar een moshpit op te zetten. Hoewel hij wel alle aandacht opeist, blijft de sterke band achter hem strak doorspelen en dat zorgt dat er zo´n goede alternatieve rock de tent in wordt geblazen.

Toegiften

Jammer is het wel dat de zang niet overal in de zaal goed te horen is en hierdoor missen we veel van zijn teksten. De setlist wordt uiteindelijk afgesloten met de uptempo cover ‘False Skorpion’ van Pavement. Daarna verdwijnen de jongens even uit het beeld en komen ze terug voor twee toegiften.

Dat ‘Shake me down’ wordt afgebroken voor een suffe mededeling van de zanger nemen we maar voor lief, en even later staan ook wij te zingen en springen op dit geweldige nummer. Als toetje springt Matthew tijdens het afsluitende nummer Sabertooth tiger nogmaals het publiek in, om zich als een God (met een doorweekt kapsel) op handen te laten dragen. Na ruim een uur verdwijnen de Amerikaanse jongens weer even snel van het podium zoals ze opkwamen.

In augustus komt ‘Cage The Elephant’ weer terug en dan kun je ze zien op Lowlands, Pukkelpop en in de Melkweg. Daarna gaan ze op tournee met grote jongens: The Foo Fighters.

Tip: Bekijk meer foto’s van dit energieke optreden op Marcosmeets.nl

« Review: The Suzukis – The Suzukis | Video: Nash – Sad Robot Harmonies »