Live Recensie: William Fitzsimmons @ Crossing Border 2011

« Live Recensie: Monument Valley @ Crossing Border 2011 | Live Recensie: You Raskal You @ Crossing Border 2011 »

William Fitzsimmons heeft al zo het één en ander meegemaakt in zijn leven. Zijn opvoeding door zijn blinde ouders, zijn scheiding met zijn vrouw na tien jaar huwelijk en zijn werk met zwaar geestelijk zieken als psychotherapeut. Al deze ellende zit verwerkt in zijn muziek. Zijn songwriting is autobiografisch, confronterend en eerlijk. Deze lyrics zijn verpakt in zoetsappige folky tunes die je door de emotionele lading soms achterlaten met een bittere nasmaak. Waar kan dit live nou beter tot zijn recht komen dan in de Duitse Kerk @ Crossing Border.

De Kerk

Als ik binnenkom blijkt het een kerk te zijn die ook nog voor (andere) religieuze doeleinden gebruikt wordt. Alle banken staan er nog in. Waar normaal de Bijbels te vinden zijn, slingeren nu timetables van CB rond. Terwijl ik onderhevig ben aan flashbacks naar kerstmis in een ver verleden, vind ik een zitplek. Ik ben blij dat het vooruitzicht van een zere rug troebel begint te raken.

William komt alleen op en begint ons zijn suikerspin-pop toe te lepelen. De akoestiek is geweldig en de stem van William vult de kerk. Na het eerste nummer solo te hebben gespeeld, wordt hij vergezeld door zijn 3-koppige band.

Grappenmaker

Fitzsimmons gaat op in zijn muziek. Hij trekt moeilijke bekken en ik kan niet goed zien of de oorzaak nou concentratie of affectieve betrokkenheid is. In ieder geval zingt en speelt hij perfect. Hoe serieus hij tijdens de nummers is, zo grappend is hij tussen de liedjes door.

En hij is grappig. Niet dat ongemakkelijke grinniken wat vaak gebeurd als een artiest grappig probeert te zijn. Fitssimmons zit vol met zelfspot (o.a. over zijn “bummy look”). Hij grapt over de afwezigheid van pit in zijn muziek, zijn vader, tissues en razorblades. Ook is hij niet te benauwd om hier en daar een scheldwoord de kerk door te slingeren. Een man naar mijn hart. Deze oprechtheid voel je ook in de muziek

Afwisseling

Na ongeveer drie kwartier beginnen de liedjes toch een beetje op elkaar te lijken. Ze zijn allemaal erg minimaal met weinig vuur. Nummers als ‘Find Me To Forgive’ of ‘The Winter From Her Leaving’ hadden kunnen zorgen voor een mooie afwisseling met wat percussie. Één ding is zeker: de drummer heeft niet gezweet.

Toch weet Fitzsimmons de show met zijn geouwehoer tussendoor vermakelijk te houden. Hoewel de trackkeuze wat saai is, is de uitvoering top. Om het nog intiemer te maken lopen Fitzsimmons en zijn band aan het einde van de show naar het midden van het gangpad en zingen daar, midden in het publiek, ‘good morning’. Een mooie afsluiter van een prima optreden!

Fitzsimmons tijdens een eerder optreden in Pittsburg

« Live Recensie: Monument Valley @ Crossing Border 2011 | Live Recensie: You Raskal You @ Crossing Border 2011 »