Foto’s door Jannette de Graaf

Sommige mensen zijn geboren muzikanten. Paul Thomas Saunders is zo iemand, zo jong en dan al een doorleefde sound neerzetten vind ik een prestatie. De présence en professionaliteit van hem en zijn band zijn indrukwekkend. De jongeman heeft net zijn eerste album uitgebracht ‘Descartes Highlands’ waarop een combinatie van Fleet foxes en Jeff Buckley invloeden te horen zijn.

‘Wreckheads And The Female Form’ door Paul Thomas Saunders

Pers

De kleine zaal van het Paard van Troje staat redelijk vol terwijl Saunders en zijn band nog geruime tijd moeten sound checken. Opvallend is het aantal aanwezige pers, waaronder ondergetekende, die op het optreden zijn afgekomen. Er staan een fotograaf of vijf voor het podium. Men lijkt door te hebben dat hier een interessante nieuwe artiest zijn opwachting maakt in Nederland.

Timide shoegazer

Saunders laat zich hierdoor niet intimideren en speelt een sterke set van zijn twee ep’s en album. Hij oogt als een timide shoegazer met ietwat androgyne trekjes. Op het podium komt hij echter een zelfverzekerdheid over. Het publiek krijgt een zachtaardige maar gefocust artiest te zien. Zacht, maar met klem vraagt hij om stilte tijdens een ingetogen nummer. Dit wordt hem slechts ten dele gegeven. Maar ondanks het geroezemoes is een groot gedeelte van het publiek vol aandacht en reageert vrij enthousiast.

Ingetogen

de nummers zijn van het soort ingetogen poëtische soort, uitgebalanceerd met heftige uithalen en gitaarpartijen. De soms lugubere teksten wijzen naar mijn idee nog wel op de typische puberale duistere fantasieën die je als jongere doormaakt. Dit wordt in evenwicht gebracht door het lichtere gitaarspel waar soms zelf wat surf-invloeden te horen zijn.

Uitstekende indruk

Sounders speelt een perfecte set en laat een uitstekende indruk achter op het aanwezige publiek (en de pers). Het warme applaus dat hem vanuit de zaal overspoelt is welverdiend.

Foto’s