Live Recensie: Mini Mansions @ Bitterzoet (24/08/11)
« Video: LCTRISC – Sunbird | Festival Recensie: Huntenpop 2011 »Queens of the Stone Age bassist Michael Shuman kreeg de ruimte om met twee getalenteerde vrienden de Band Mini Mansions op te zetten en met een sterk (gelijknamig) album te komen. De muziek heeft een totaal andere sfeer dan die van de ‘robotrockers’, ik zal ze dan ook verder niet noemen. Het album wordt omschreven als ‘moeilijk maar wel uiterst interessant’. Behalve de genoemde beroemde inspiratiebronnen, is de muziek behoorlijk psychedelisch met een rafelig randje.
Aandachttrekker
De band gaf afgelopen woensdag in Bitterzoet, Amsterdam, een goed maar voorlopig eenmalig concert in Nederland. Een bandje wiens muziek wordt omschreven door vergelijkingen te maken met Beatles, the zombies maar ook Supergrass en Fountains of Waine, trekt de aandacht. Daar hoeft wat mij betreft niet een lid van een andere bekende band voor te zorgen, maar zo werkt het natuurlijk vaak wel. Saillant detail: de band zou ook op het afgelaste Pukkelpop spelen.
Na het zeer verdienstelijke voorprogramma door de Nederlandse band ‘Adopted’ komen de mannen van Mini Mansions zonder iets te zeggen het podium op en beginnen hun set. Doordat het een driemansband betreft klinkt de muziek wat kaler. Dit wordt nog versterkt doordat het drumstel waar Shuman op speelt –hij speelt drums en zingt in deze formatie- een zeer beperkt aantal onderdelen telt. Opvallend is ook dat hij staande drumt. Maar deze houding draagt wel bij aan het dynamische karakter van het optreden.
Automatische piloot
De set is lekker up-tempo, en voor de liefhebbers van steviger werk heeft Mini Mansions behoorlijk wat te bieden. Hiermee bedoel ik natuurlijk geen double-bass metal-toestanden, maar er zijn genoeg tempowisselingen en zo nu en dan prettige ‘noise’stukken waarbij de vonken er vanaf springen. De tweestemmige samenzang doet erg beatle-esque aan, maar is van hoge kwaliteit. Hoogtepunten van de set zijn de nummers ‘Monk’, die al een beetje bekend was bij de toehoorders en ‘The room outside’. Een verrassing is een bijzondere uitvoering van Blondie’s ‘Heart of Glass’.
Shuman en zijn makkers zijn al erg op elkaar ingespeeld en het oogt hier en daar zelfs een beetje alsof ze op de automatische piloot spelen. Als ik een manko van het optreden kan noemen dan is het de geringe interactie met het publiek, of onder elkaar, wat dat betreft. Ondanks een enthousiast publiek persen de heren er als toegift met moeite nog een nummer uit.
« Video: LCTRISC – Sunbird | Festival Recensie: Huntenpop 2011 »Dit artikel is geplaatst op 27 - 08 - 2011 door Edward en is eigendom van Ekaya Music Magazine