Live Recensie: Finn, Hood & Johnson @ Crossing Border, Den Haag 2012
« Live recensie: Anne Soldaat @ Crossing Border, Den Haag 2012 | Foto’s: Crossing Border 2012, Den Haag (Dag 1) »Crossing Border 2012 is uitverkocht. En dat is niet zonder reden! Het grensoverschrijdende festival met edities in Den Haag, Antwerpen en Enschede, staat garant voor kwaliteit en schoonheid. Richard Ridder doet samen met fotografe Jannette de Graaf vanuit Den Haag verslag in woord en beeld.
De frontmannen van The Hold Steady, The Drive By Truckers en Centro-matic op één podium. Dat lijkt een formule voor gegarandeerd succes. Op Crossing Border speelden deze de heren hun laatste optreden van een kleine Europese Tour. Vanavond bleek dat 1+1+1 meer dan 3 kan zijn.
Craig Finn, Paterson Hood en Will Johnson hebben wel wat weg van de drie musketiers…
3 musketiers
Naast elkaar gezeten met elk een gitaar in de hand -en een blikje bier onder handbereik- hebben Craig Finn, Paterson Hood en Will Johnson wel wat weg van de 3 musketiers. De heren spelen elk uit hun eigen repertoire. Om de beurt, maar als het even kan, afgestemd op het voorgaande nummer.
Van heel veel samenspel lijkt in eerste instantie geen sprake. Als ze niet aan het spelen zijn, dan lijken de heren wat afwezig om zich heen te kijken. Toch zie je dat ze wel degelijk betrokken zijn bij de songs die ze brengen. Op het juiste moment laten ze hun nonchalante houding los en vallen ze in voor een backing vocal of een ondersteunend akkoord. Het gaat echter allemaal zo soepel dat het de indruk van desinteresse wekt. Gedurende het optreden laten de heren weten dat daar geen sprake van is. Daarbij geven ze een blijk van waardering om het feit dat het publiek, in deze tijd van schermkijken, toch de weg naar hun optreden heeft gevonden.
Dicht bij de werkelijkheid
De onderwerpen van de songs van de drie heren blijven dicht bij huis. Of eigenlijk juist weer niet. Ze gaan over de sfeer in hun huis voordat ze op tournee gaan en over hoe het is om on the road te zijn. Een aantal songs verwijst naar de in 2009 overleden Vic Chesnutt. Door hun keuze voor onderwerpen weten ze de oprechtheid van hun muziek gemakkelijk overeind te houden. Het publiek geniet met volle teugen en reageert een beetje zoals ze dat in Amerika gewend zijn; schreeuwen door de zaal en de zanger die daar dan weer op reageert.
Het experiment van de drie heren mag geslaagd genoemd worden en smaakt naar meer.
« Live recensie: Anne Soldaat @ Crossing Border, Den Haag 2012 | Foto’s: Crossing Border 2012, Den Haag (Dag 1) »Dit artikel is geplaatst op 17 - 11 - 2012 door Edward en is eigendom van Ekaya Music Magazine