Ontdek Oprechte Muziek!

Ayco Duyster: festivalontboezemingen van een rusteloze meerwaardezoeker

« Lowlands 2013: de plussen en de minnen van de vrijdag | Video: Avi Buffalo – So What? »

Omdat het hier bij Ekaya serieus begint te kriebelen bij het voelen van de eerste lentezonnestralen, het ruiken van verdwaalde barbecuekruiden en – vooral – het lezen van de steeds strakker vorm krijgende zomerfestivalaffiches, namen we contact op met Ayco Duyster, gevierd platenleverancier van Studio Brussel.

Reden? Om festivalherinneringen op te halen en vooruit te blikken op de muzikale zomer van 2013. Anno 2013 wordt er onmetelijk veel nieuwe muziek uitgebracht, maar Ayco blijft geestdriftig en gedreven graven naar goud: “Veel luisteren, snel ziften en te rade gaan bij collega’s met goeie smaak”, zo omschrijft ze haar ‘bos-door-de-bomen’-tactiek.
Onmisbare platen heeft ze naar eigen zeggen niet: “Voor elke onmisbare plaat uit het verleden zijn er weer andere gekomen die mij een tijd lang vergezelden in goeie en slechte momenten.” Ekaya presenteert: De festivalontboezemingen van een rusteloze meerwaardezoeker.  

Ekaya: De eerste namen van Pukkelpop zijn ondertussen al een tijdje bekend. Welke groepen moeten we nu al met rood aanstippen?

Ayco: Eminem, Neil Young en Nine Inch Nails zijn de gevestigde waarden die zeker de grote massa zullen lokken. De komst van Eminem is voor veel mensen ook emotioneel belangrijk omdat hij op de affiche van het rampjaar 2011 stond. Maar Pukkelpop is natuurlijk ook het festival waar we naartoe gaan om nieuwe namen te ontdekken. De groepen die ik alvast op mijn lijstje staan heb, zijn Allah-Las, Unknown Mortal Orchestra, Villagers, Lord Huron, Daughter, Foals, Girls in Hawaii, The Knife, Local Natives, Mount Kimbie en Quicksand.

Ekaya: If it’s Tuesday, this must be Belgium. Met onze 30.528 km² zijn we niet meteen het centrum van de wereld, toch vinden heel wat artiesten de weg naar onze concertzalen en festivals. Ook internationale erkenning blijft niet uit: Rock Werchter werd onlangs voor de vijfde keer onderscheiden met de ILMC Arthur Award voor beste festival en Tomorrowland kreeg op de International Music Awards in Miami voor het tweede jaar op rij de titel van beste dancefestival ter wereld. Hoe verklaar jij het succes van de Belgische festivals?

Ayco: De Belgische festivals (Rock Werchter, Pukkelpop, Dour, maar ook vele andere iets kleinere festivals) hebben een lange traditie. Bovendien worden ze allemaal geprezen voor hun professionaliteit. Ze hebben altijd belang gehecht aan de ontvangst van zowel artiesten als publiek. Ook inzake veiligheid, ecologie en andere omkadering (vervoer, camping, eten etc.) zijn de Belgische festivals altijd zeer professioneel geweest. De artiesten komen graag omdat ze goed ontvangen worden door organisatie en publiek. Het publiek komt graag omdat ze een unieke ervaring meemaken met een zeer goed aanbod aan groepen.

Ekaya: Ronkende festivalnamen zoals Lollapalooza en Coachella spreken tot de verbeelding, maar bevinden zich niet meteen om de hoek. Welke festivals dichter in de buurt zijn het ontdekken waard en waarom?

Ayco: Sziget neemt toe in populariteit omdat het een week lang duurt en het bier er relatief goedkoop is. Ideaal voor de festivalgangers die van geen ophouden weten. Primavera Sound in Barcelona biedt vroeg in het seizoen de beste Europese affiche aan (bekijk hier de officiële line-up-animatietrailer). En de line-ups van de All Tomorrow’s Parties weekends in Engeland zijn legendarisch.

Ekaya: Sommige mensen verkiezen de ‘vastgelegde en gepolijste’ muziek zoals die terug te vinden is op het album, anderen vinden dan weer het ‘organische’ van de liveoptredens essentieel aan muziek. Waar gaat jouw voorkeur naar uit? Koptelefoon of festivalweide?

Ayco: De subtiliteit van een plaat bereik je zelden op een festivalweide. Een heel aantal platen verdienen de koptelefoonervaring. Anderzijds is de gezamenlijke beleving van een concert ook onbetaalbaar. Het samen opgaan in dezelfde muziek, de wisselwerking tussen groep en publiek kan de muziek(ervaring) zeker naar een hoger niveau tillen. Zelf geniet ik wel intenser van een concert in een zaal dan op een festival. Op een festival draait het vooral ook om de totaalbeleving en de ontdekking. Het gebeurt vaak dat ik maar een deel van een optreden meepik om meteen door te stappen naar een volgend podium om te kijken wie daar speelt.

Ekaya: Bepaalde bands komen het best tot hun recht in een kleinere tent, andere schitteren dan weer op het hoofdpodium. Welk optreden was voor jou de perfect match?

Ayco: Eén van de festivalmomenten die ik niet zal vergeten was de eerste keer dat Franz Ferdinand op Rock Werchter speelde in de Pyramid Marquee. Ze hadden net hun eerste successingles uit en Werchter was hun Belgische debuut op een groot festival. Het publiek was van bij het eerste nummer mee. Razend enthousiast en meebrullend en klappend stuwden ze de groep naar een hoogtepunt. Ze kregen een hele strakke en geweldig enthousiaste groep terug, die ongelofelijk genoot van wat er daar in die tent gebeurde.

Ekaya: Houden festivalorganisatoren voldoende rekening met de match tussen band en setting?

Ayco: Hoe meer podia je hebt, hoe meer je kan diversifiëren. Het is aan de organisatoren om ervoor te zorgen dat de groepen op de juiste plek van hun affiche staan. Helaas is de match lang niet altijd ideaal. Meer dan eens heb ik meegemaakt dat een zachte groep overstemd wordt door een luidere groep op een groter podium. Of dat een groep die het moet hebben van veel sfeer moet proberen in de volle zon op een groot podium toch tot zijn recht te komen. Niet simpel en soms ook niet dankbaar. Ook openen op een festival is geen makkelijke taak, maar voor veel groepen staat het dan weer goed op hun cv dat ze een bepaald festival hebben kunnen aandoen, ongeacht de plaats op de affiche. Festivalorganisatoren doen hun best om de match te doen kloppen, daar ben ik van overtuigd, maar het lukt helaas niet altijd.

Ekaya: Stel, je krijgt carte blanche. Hoe ziet jouw gedroomde line-up eruit?

Ayco: Alt-J, Bon Iver, Yeah Yeah Yeahs, Sonic Youth (helaas gesplit), Local Natives, The National, Rhye, Kurt Vile, Youth Lagoon, Beach House, Queens of The Stone Age, James Blake, Vampire Weekend, Eels, Foals, Arcade Fire, The Besnard Lakes en The Flaming Lips, die zijn immers altijd goed op een festival.

Ekaya: Om af te sluiten: de lente laat voorlopig lang op zich wachten, met welke hartverwarmende platen kunnen onze lezers de komende weken overbruggen?

Ayco: Wondrous Bughouse van Youth Lagoon (het soloproject van de 24-jarige Amerikaan Trevor Powers, nvdr) en Woman, de debuutplaat van Rhye (band rond de Canadees Mike Milosh en de Deen Robin Hannibal, nvdr).

Ekaya: En dropla, dat staat genoteerd. Bedankt voor het interview, Ayco.

Thomas Ryon (17/04/2013)

« Lowlands 2013: de plussen en de minnen van de vrijdag | Video: Avi Buffalo – So What? »