Voor de 21ste keer vind dit jaar het muziekfestival Lowlands plaats in biddinghuizen. Ekayaan Richard Ridder doet verslag vanaf de camping. De hoogte en dieptepunten worden dagelijks gerapporteerd en via facebook kun je foto’s terugzien. De opening Deze jonge zanger mag de vrijdag aftrappen in de grootste tent, de Alpha. Hij heeft er zin in en het publiek is ook nog vers en in voor een feestje. Al binnen een minuut klapt de goed gevulde tent mee op het openingsnummer “Grow old with me”. Gedurende het optreden zakt de aandacht van het publiek iets in, maar met de hit “Another love” is de aandacht Lees verder […]
Lees verder »Eens onbekend, nu zeer bemind Toen ik onlangs een avondwandeling maakte aan de Noordzee viel mijn oog op een affiche van Dranouterfestival. Hoewel dit een befaamd en kwaliteitsvol festival is, had ik er tijdens mijn jonge leven om een obscure reden nog nooit aan gedacht het eens te bezoeken. Toen ik het programma voor zondag 4 augustus zag, besloot ik dat het dit jaar tijd was voor een persoonlijke primeur. Ik trommelde een vriendin op en vol enthousiasme trokken we samen naar de Westhoek. Nadat we ons tentje in twee seconden hadden opengegooid, op een plek met frontaal zicht op koeien, zetten Lees verder […]
Lees verder »God daalt neer in het Minnewaterpark De affiche van de 31ste editie van het Cactusfestival kleurde zwart-geel-rood en kon op de laatste dag de bemanning van de kassa’s overlaten aan een boordje ‘uitverkocht’. Een unicum dat zich in een wemelende drukte op een wel erg warme zondag vertaalde. Is er een verband? Ekaya schrijft het succes vooral toe aan één band: dEUS. Door deze belpoplegende als afsluiter te programmeren, kon de Cactusorganisatie boven haar gewicht boksen. Een rake slag. Zondag: topkwaliteit Zelden een slotdag gezien met zoveel kwaliteit en variëteit. Het Malinese Lees verder […]
Lees verder »God daalt neer in het Minnewaterpark De affiche van de 31ste editie van het Cactusfestival kleurde zwart-geel-rood en kon op de laatste dag de bemanning van de kassa’s overlaten aan een boordje ‘uitverkocht’. Een unicum dat zich in een wemelende drukte op een wel erg warme zondag vertaalde. Is er een verband? Ekaya schrijft het succes vooral toe aan één band: dEUS. Door deze belpoplegende als afsluiter te programmeren, kon de Cactusorganisatie boven haar gewicht boksen. Een rake slag. Zaterdag: een tweeluik Cactus 2013 leek zijn eigen fysische wetten te ontwikkelen: naarmate het Lees verder […]
Lees verder »De affiche van de 31ste editie van het Cactusfestival kleurde zwart-geel-rood en kon op de laatste dag de bemanning van de kassa’s overlaten aan een boordje ‘uitverkocht’. Een unicum dat zich in een wemelende drukte op een wel erg warme zondag vertaalde. Is er een verband? Ekaya schrijft het succes vooral toe aan één band: dEUS. Door deze belpoplegende als afsluiter te programmeren, kon de Cactusorganisatie boven haar gewicht boksen. Een rake slag. Vrijdag: de dag van de uitersten Cactus is sinds festivalgangersgeheugenis al bezig geweest met het programmeren van lokaal Belgisch Lees verder […]
Lees verder »26 mei was een datum die bij menig muziekliefhebbers aangestipt stond. Two Gallants waren in het land, een niet te missen optreden. Gezien de talrijke opkomst, was ik niet de enige die dat dacht. Opwarmertje De jonge Eindhovenaars van Moses and the First Born hebben er terecht voor gekozen hun garagepoort te openen en de podia van de Lage Landen te bestormen. De vierkoppige band wist duidelijk enthousiasme en energie in de zaal te blazen. De jonge gasten hebben nog weinig haar op de borst, maar stralen des te meer goesting uit. De set was een aaneenschakeling van nummers gedrenkt in hetzelfde Lees verder […]
Lees verder »Vorig jaar beleefde Dauwpop, het muziekfestival in Hellendoorn, een editie die zorgde voor een omslag. Minder toeschouwers dan verwacht en daardoor een verlies op de exploitatie. De organisatie ging bij zichzelf te rade en besloot de omvang van het terrein te verkleinen en de programmering op een aantal punten te versterken. Die opzet lijkt geslaagd. De brede programmering werd behouden, de sfeer werd versterkt en de zon deed de rest. Ideale festivalomstandigheden voor een geslaagde Hemelvaartsdag met 8000 anderen. We lichten er een paar optredens uit. De beloftes: Jacco Gardner en Mister Lees verder […]
Lees verder »Afgelopen zondag kon de driekoppige band Dead Fingers het podium van café De Zwerver betreden en rekenen op een lokaal publiek van muziekproevers. Een van de eerste aangename lenteavonden zorgde voor een aangename en open sfeer, een mooie avond in de maak. Blend Dead Fingers roept een retrogevoel op en straalt warmte uit. De band heeft een complexloze podiumpréscense zonder franjes, wat zich ook vertaalt in hun muziek. Taylor Hollingsworth is gezegend met een stemgeluid dat heel sterk aan The Tallest Man on Earth doet denken en krijgt met enkele leuke rifjes het publiek snel op zijn hand te Lees verder […]
Lees verder »Rachel Sermanni levert in Groningen een grote slag om de verovering van Nederland
Lees verder »Ekaya was bij Our Ceasing Voice en zag dat het goed was. De vijfkoppige jeugdige post-rockband betrad het podium na Kokomo (DE) en Movoco (B) en toonde wat de pure essentie van post-rock is. Kokomo Een matig voorprogramma lokte de groep post-rockfans in de vroege vooravond naar de schitterende zaal van het JOC. De jongens van Kokomo hebben zeker potentieel en zijn volgende week op het Dunk-festival het bekijken waard. De songs waren echter te sterk overladen met overdadige gitaarpartijen en misten de structuur die net dat verschil weet te maken tussen mattig en goed. Our Ceasing Voice De Lees verder […]
Lees verder »