Death rattle groet de elektronicawereld met het uitbrengen van hun EP ‘fortress’. Het duo toont op de vier tracks een duidelijk potentieel en een eigen sound. ‘Fortress’ is na ‘HE&I’ en de single ‘Blow’ de tweede EP die de band releaset, wat een aardige buzz rond de band creëert. Oedipus Menig electro-rock bands stralen een eclectische beïnvloeding uit, wat ook bij Death Rattle het geval is. Op de EP ‘fortress’ klinkt de band als een donkere cocktail van Fever Ray en The Knife. Markant is dat deze shake bij Death Rattle een verfrissende smaak krijgt. Menig bands moeten Lees verder […]

Zweedse minstreel José Gonzalez –bekend van zijn cover Heartbeats (The knife)- besloot om naar zijn oude band Junip terug te keren en een vervolg op hun debuutalbum ‘Shields’ uit te brengen. In tegenstelling tot wat de niet bijster originele albumnaam doet vermoeden, klinkt de plaat verrassend fris. Gonzalez is thuisgekomen. Gemoedelijk ‘Junip’ is een duidelijke studioplaat en straalt warmte en rust uit. De band koos voor melodieuze songs en polijstte het album tot volle geluiden, wat een erg gemoedelijk effect teweegbrengt. De vergelijking met de soloplaten van José Gonzalez dringt Lees verder […]

Vorig jaar beleefde Dauwpop,  het muziekfestival  in Hellendoorn,  een editie die zorgde voor een omslag. Minder toeschouwers dan verwacht en daardoor een verlies op de exploitatie. De organisatie ging bij zichzelf te rade en besloot de omvang van het terrein te verkleinen en de programmering op een aantal punten te versterken. Die opzet lijkt geslaagd. De brede programmering werd behouden, de sfeer werd versterkt en de zon deed de rest. Ideale festivalomstandigheden voor een geslaagde Hemelvaartsdag met 8000 anderen. We lichten er een paar optredens uit. De beloftes: Jacco Gardner en Mister Lees verder […]

Afgelopen zondag kon de driekoppige band Dead Fingers het podium van café De Zwerver betreden en rekenen op een lokaal publiek van muziekproevers. Een van de eerste aangename lenteavonden zorgde voor een aangename en open sfeer, een mooie avond in de maak. Blend Dead Fingers roept een retrogevoel op en straalt warmte uit. De band heeft een complexloze podiumpréscense zonder franjes, wat zich ook vertaalt in hun muziek. Taylor Hollingsworth is gezegend met een stemgeluid dat heel sterk aan The Tallest Man on Earth doet denken en krijgt met enkele leuke rifjes het publiek snel op zijn hand te Lees verder […]

Twee jaar na het verschijnen van zijn schitterende debuutalbum ‘No time for dreaming’, legt de Screaming Eagle of Soul op ‘Victim of Love’ opnieuw zijn ziel bloot. Charles Bradley brak pas door na zijn 60e, na een leven vol tragiek. Het is duidelijk dat zijn moeilijke persoonlijke geschiedenis een oeverloze bron van muzikale inspiratie vormt. Bradleys songs gaan allemaal over universele emoties als liefde en de pijn die gepaard gaat met het ontbreken ervan. Pure liefde Waar ‘No Time for Dreaming’ bij momenten vooral klonk als één hartverscheurende klaagzang, doet ‘Victim of Love’ meer Lees verder […]

Rachel Sermanni levert in Groningen een grote slag om de verovering van Nederland

Daughter, veel meer dan een guilty pleasure!

De plaat die iedereen steengoed leek te vinden, maar geen navolging kreeg. Na Blunderbuss waren er geen critici meer voor Jack White, enkel fans. Als The White Stripes veroverde hij met Meg aan zijn zijde een publiek, solo neemt hij muziekharten in. Samen met Meg veroverde hij met The White Stripes een publiek, solo verovert hij muziekharten. Blauw De zwart-wit-rode Jack ontdekt op Blunderbuss duidelijk de blauwe tinten, zowel muzikaal als vestimentair gezien. Na enkele actes des présence op de planken met Sea Sick Steve, John Paul Jones (Led Zeppelin) en Allison Mosshart (The Kills) had mister Lees verder […]

Hoge verwachting wordt niet ingelost door The Flaming Lips

Wat verwachten wij van Cold War Kids? Catchy, up-beat indiesongs gedragen door de fantastische stem van Nathan Willett. Dear Miss Lonelyhearts lost al deze verwachtingen in. Vertrouwde sound Het nieuwe album ligt volledig in het verlengde van de vorige albums van Cold War Kids. Dear Miss Lonelyhearts pakt meteen uit met ‘Miracle Mile’, een oorwurm met erg veel hitpotentieel. De ritmische openingsdrumslagen en catchy maar cleane gitaarriff doen het nummer één en al aanstekelijkheid uitstralen. Het doet ons in de verte wat denken aan ‘What is Mine is Yours’ en ‘Broken Open’ ,de succes Lees verder […]