Live Recensie: Rachel Sermanni verovert Groningen in een boot

« Recensie: Daughter – If You Leave | Recensie: Kurt Ville-Walkin on a pretty Daze »

De Schotse zangeres Rachel Sermanni doet een korte tour door Nederland.
Op zaterdag 13 april trad ze twee keer op in Groningen.

Boottocht

’s Middags voer Rachel met haar twee violistes en een kleine hoeveelheid toeschouwers op een kleine sloep door de grachten van Groningen. Onderweg naar de binnenstad van Groningen zong ze een aantal liedjes. Tussen het Hoge en het Lage der Aa lag de boot stil en werden voor het publiek op de kade een aantal nummers gezongen. Het winkelend publiek bleef graag even stil staan op de brug en de kades. De boottocht was georganiseerd door de last-minute ticketservice van het Groninger Uitburo, een plek waar je kaartjes voor muziek en theater voorstellingen met een flinke korting kunt krijgen.

Simplon

Na de boottocht heb ik toch maar kaartjes voor de avond gekocht en ik was niet de enige. ’s Avonds staan er een kleine 80 man in de intieme bovenzaal van Simplon. Sermanni begint solo, maar krijgt al snel ondersteuning van de violistes, Laura Wilkie en Siobhan Anderson, die ook meespelen op haar laatste cd “Under Mountains”. Pianiste Jenifer Austen is er in Simplon ook bij. De vier dames spelen voor ons vooral de nieuwe nummers van de laatste cd. Ballades en soms een wals. Lekkere muziek om bij weg te dromen.

Enthousiast

Wat opvalt is het enthousiasme waarmee Sermanni en haar band op het podium staan. Ook op de boot was elke derde zin er een waarin ze haar enthousiasme uitsprak over het feit dat ze dit mocht doen. Dat enthousiasme weet ze prima over te brengen bij het publiek. Als toegift krijgen we een primeur. Rachel Sermanni die een rap doet. Geïnspireerd door de Groningse band Dope DOD sluit ze het concert af. De drumster van het voorprogramma mag tijdens dit laatste nummer nog even de beatbox van de rap zijn. Als klap op de vuurpijl vinden we op de tafel van de merchandise ook lingerie van de dames. “To make it more attractive” zoals Sermanni glimlachend vertelt. In de zomer komt ze waarschijnlijk weer naar Nederland.
Rachel Sermanni op de grachten van Groningen

« Recensie: Daughter – If You Leave | Recensie: Kurt Ville-Walkin on a pretty Daze »