Review: The Suzukis – The Suzukis

« Listen: DJ Shadow – I’m Excited | Live Recensie: Cage The Elephant @ Paradiso »

Als we het hebben over motors, is het dan zo dat een Suzuki per definitie een door adrenaline gedreven racemonster is? Wie het weet mag het zeggen. Feit is dat de Britse band die zichzelf naar deze motor genoemd heeft, muziek maakt alsof ze met 320 km per uur het TT circuit van Assen over racet, terwijl ze tegelijkertijd de wereld hel en verdoemenis toewenst.

Opgepompt

Het moge duidelijk zijn, de snelheid ligt hoog op het debuutalbum van deze band uit Wigan. Daar is direct dan ook het meeste mee gezegd. Af en toe schuurt de band wat tegen de punk aan, soms tegen de grunge maar uiteindelijk is het vlees noch vis. Noem het maar opgepompte Britpop. Oasis aan de anabolen steroïden. Alleen dan zonder al te veel inspiratie.

Waaruit het gebrek aan inspiratie nog wel het meest blijkt? Tja, het lijkt een kwestie van kiezen uit meerder opties. Neem de weinig verrassende melodielijnen, of de nog minder verrassende solo’s… Nu worden die nog gecompenseerd door de donkere intensiteit die van dit album uitgaat. De prikkelende ritmes en de adrenaline rush van The Suzukis kunnen niet verhullen dat de songteksten van een zeer grote poverheid zijn. De tekst van het nummer ‘Really High’ spreekt boekdelen: “I’m a blank piece of paper… waiting for a pen to come down and write”.

Potentie

Ongeïnspireerd of niet, The Suzukis slagen er nog wel in om te vermaken. De band speelt met overtuiging en enthousiasme. Jammer is het dan om te constateren dat de band zo netjes binnen de lijntjes blijft. Als er al sprake is van enige oprechte woede dan wordt die gekanaliseerd. En dat terwijl deze band de potentie heeft om te shockeren, om in een klap alle baard dragende depressieve folk rock muzikanten omver te blazen!

Eerlijk is eerlijk, The Suzukis weet van wanten als het op musiceren aankomt. De band beschikt over een flinke lading energie en adrenaline. Daarnaast laat deze band zich beïnvloeden door verschillende grootheden uit de Britse muziekgeschiedenis. Bij elkaar opgeteld kan dat in de toekomst betekenen dat we met een zeer vernieuwende band van doen hebben. Voor nu is het bij vlagen heel aardig, maar toch ook niet meer dan dat.

« Listen: DJ Shadow – I’m Excited | Live Recensie: Cage The Elephant @ Paradiso »