Review: Gingerpig – The Ways Of The Gingerpig

« Video: Holy Ghost! – Wait & See | Video: Joast – Now You See »

Als het je intentie is om echte muziek te maken, geen product om een bepaalde doelgroep te behagen, dan heb je op indie minnend e-zine Ekaya een streep voor! Bij indie draait het namelijk om een onafhankelijke wijze van muziek maken; emoties uitdrukken en diepgang zoeken. Natuurlijk kun je als band dan niet worden gehinderd door begrenzingen die sommige platenmaatschappijen je opdringen.

De Eindhovense band Gingerpig is een band die geboren is uit liefde. Liefde voor blues- en hardrock zoals die met name in de jaren ’70 werd gemaakt. Liefde voor muziek maken met het hart; puur en echt. Die liefde heeft geresulteerd in het album ‘The Ways Of The Gingerpig’

Jaren ’70

De jaren ’70 sfeer die dit album uitstraalt wordt gecreëerd middels een paar belangrijke elementen. Ten eerste helpt het enorm dat het album analoog en grotendeels live is opgenomen. Het album lijkt daardoor te leven en het klinkt warm alsof het eigenlijk op vinyl staat (en had moeten staan).

Daarnaast bestaat Gingerpig uit een aantal muzikanten die stuk voor stuk van wanten weten. De songs op ‘The Ways Of The Gingerpig’ hebben allen een solide basis, maar daaromheen wordt vaak naar hartenlust geïmproviseerd zo lijkt het. Het album doet daarom bijna aan alsof het een live optreden betreft, zij het zonder publiek. Desalniettemin een zeer straffe live show!

Het enthousiasme spat er bij welhaast alle nummers op dit album vanaf. Het album maakt daarom een uitstekende eerste indruk. Het verlangen het volume voluit te draaien en uitbundig airguitar te gaan spelen zal bij de gemiddelde rock liefhebbende luisteraar al snel ontstaan.

Wat wil je ook? Het ene moment rockt deze band inclusief vlammend Hammond orgel als was het Deep Purple zelf, het volgende moment wordt je als luisteraar getrakteerd op een staaltje subtiliteit en vindingrijkheid die doet denken aan Focus op ‘Moving Waves’. Of wat te denken van een song als ‘Joe Cool (The Fool)’? Steely Dan meets Santana!

Oude rock-rotten kunnen hun hart ophalen; de muziek die zij zo goed vinden wordt nog altijd gemaakt!

Minpuntjes

Valt er dan niks te zeveren?

Toch wel. Hoewel de associaties met grootheden uit het verleden zich in grote getale opdringen, betekent dat niet dat de band er altijd in slaagt datzelfde niveau te halen. De insteek is daar en alles wijst erop dat de potentie er ook is. Toch lijkt er plek voor verbetering te zijn. Met name als het gaat om overgangen. Ondergetekende ging uit zijn dak op ‘Dimlighted Heart’, dat neemt echter niet weg dat de verschillende tempo wisselingen met een zekere aarzeling leken te zijn doorgezet. Alsof het er net niet helemaal lekker in zit.

Goed, het mag muggenziften heten, neemt niet weg dat bepaalde mechanismen nog niet helemaal geolied lijken te lopen. Misschien moet dat groeien?

Nog een minpuntje dan: Het nummer ‘Digging With Bare Hands’. Het valt toe te juichen als een band een rustpunt inbouwt in een album dat van de ene muzikale eruptie in de andere lijkt te rollen, bij dit nummer echter lijkt het er meteen op alsof de voor Gingerpig kenmerkende passie is vervluchtigd. Het nummer is vlak en lijkt geen ziel te hebben.

Statement

Blijft staan dat we hier te maken hebben met een band die een fantastisch statement maakt; Muziek die uit het hart komt is per definitie goed! ‘The Ways Of The Gingerpig’ heeft alles in zich om mensen compleet uit hun dak te laten gaan; de vonken spatten er welhaast letterlijk vanaf! Laat er geen twijfel over bestaan; De Goden der rockmuziek hebben de beschikking over nieuwe apostelen: Gingerpig!

« Video: Holy Ghost! – Wait & See | Video: Joast – Now You See »