Review: Editors – In This Light And On This Evening

« Review: The Heavy – The House That Dirt Built | The Dynamites ft. Charles Walker – Burn It Down »

Het nieuwe album van Editors In This Light And On This Evening voelt een beetje als het dragen van handboeien waarvan je de sleutel hebt ingeslikt : Je weet dat er iets goeds komt, maar je moet eerst door de shit heen voordat je het bereikt.

Zanger Tom Smith beloofde eerder dit jaar dat het nieuwe album een nieuwe en ruwere sound zou krijgen. Een nieuwe sound heeft het inderdaad maar ruwer vind ik het niet echt. Behalve als je het gebruik van ‘the f-word‘ zo zou willen betitelen.

Het nieuwe geluid bestaat voornamelijk uit synthpop-elementen, elektrowave heet het, naar ik meen. Ik moet erg wennen aan dit nieuwe Editors-geluid. De manier waarop Smith zingt is daartegen niet noemenswaardig veranderd (stemgeluid is moeilijk te veranderen maar de zanglijnen en timing wellicht wel). Wat op wel een goed idee was geweest want mede hierdoor begonnen de nummers veel op elkaar te lijken.

Vervreemdend werkt het hier en daar: de uptempo beats en synthloopjes gecombineerd met Smiths donkere stem met dito teksten. Bijvoorbeeld in het nummer ‘Bricks and Mortar’. De single ‘Papillon’ vind ik best goed te doen. Dit nummer bundelt de goede kanten van vroeger werk van Editors met, best wel retro aandoende, synthesizer arrangementen.

Over het algemeen is het album nog steeds vrij duister van toon. Hier en daar gebeuren ook echt wel mooie dingen. Een hoogtepunt is het experimentele nummer met dito aparte titel ‘Eat Raw Meat = Blood Drool’. Met dit, niet al te toegankelijke, nummer komt de bedoeling van de nieuwe sound, naar mijn idee, goed uit de verf.

Aan de ene kant is het lovenswaardig dat Editors probeert zich te vernieuwen. Aan de andere kant is het al zo’n beetje standaard procedure voor succesvolle indiebands om met hun derde album te breken met het verwachtingspatroon van de massa. Ik hink dus uiteindelijk ook op twee gedachten: Ik zie graag vernieuwing, maar ben toch teleurgesteld als het te erg afwijkt van mijn verwachtingspatroon.

« Review: The Heavy – The House That Dirt Built | The Dynamites ft. Charles Walker – Burn It Down »