The Felice Brothers – Yonder Is The Clock

« Twisted Wheel – Twisted Wheel | Review: Patrick Watson – Wooden Arms »

Er komt zoveel goede muziek uit de stad New York dat je zou vergeten dat er ook nog zoiets bestaat als de staat New York. Uit die staat komt ook muziek, net iets minder beïnvloedt door het grootsteedse leven, daarentegen wel van grootse waarde. Tenminste, als we het hebben over het nieuwe album van The Felice Brothers: ‘Yonder Is The Clock‘.

The Felice Brothers is een band rond de drie zonen van een timmerman. Lang voordat ze als band speelden in de ondergrondse van new York was dit drietal al aan het musiceren. Weliswaar in een iets minder publieke setting (familie feestjes), maar toch. De band was al een band voordat ze een band was. Enige verschil: later stapten er nog twee vrienden in.

‘Yonder Is The Clock’ is het vijfde album in drie jaar tijd van dit vijftal. Dat is een knappe prestatie, zeker als je nagaat dat de kwantiteit in dit geval niet ten koste gaat van de kwaliteit. De muziek van deze heren is folk van het eerlijke soort. In vele opzichten doet het denken aan Bob Dylan, soms moest ik overigens ook denken aan Tom Waits. Zeker het nummer ‘Sailor Song’ had er een van laatst genoemde kunnen zijn.

Het is echter de vergelijking met Bob Dylan die voor het complete album opgaat. Niet in de laatste plaats vanwege het stemgeluid van zanger. Hoewel het stemgeluid van Bob Dylan natuurlijk uniek is doen The Felixe Brothers goed hun best om een soortgelijke eigenheid na te streven. The Felice Brothers is overigens wel aanzienlijk uitbundiger dan Bob Dylan.

Hoewel je, luisterend naar ‘Yonder Is The Clock’, continu kunt vergelijken met grootheden uit (voornamelijk) het nabije verleden, is hun muziek toch zeer authentiek te noemen. De muziek lijkt uit het hart te komen, dat is wat het eigen maakt. Yonder Is The Clock is een oprecht album van grootse schoonheid.

« Twisted Wheel – Twisted Wheel | Review: Patrick Watson – Wooden Arms »