Review: De Staat – Wait For Evolution

« Review: John Frusciante – The Empyrean | The Rural Alberta Advantage – Hometowns »

Deze jongens hebben het door! Eindelijk komt weer eens originele rock uit Nederland. De Staat is de naam. Het debuutalbum is opgepikt door de Nederlandse muziekmedia en de jongens krijgen hiermee een vliegende start.

Het is altijd oppassen voor een gehyped bandje natuurlijk. De lat wordt erg hoog gelegd maar daar zal de band op dit moment niet zo mee zitten. Ze hebben de popprijs 2009 binnen en maakten grote indruk op Noorderslag. Het album heeft een sterke Amerikaans alternatieve inslag, en dat is net waar ik van hou.

Ik had het genoegen een miniconcert in muziekwinkel Plato te Groningen mee te maken. De band zette in een twintig minuten op een veel te klein podium een overtuigend optreden neer. Zanger Torre Florim heeft een stem die lijkt op een combinatie van Tom Smith van Editors en Nick Cave. Daartussenin ligt natuurlijk zijn eigen unieke geluid. Hun muziek heeft vaak de ritmische stamp van Queens of the Stone Age, maar net iets minder heftig.

Het album was eigenlijk al af in eigen beheer toen Florim van het label Excelsior de kans kreeg om het opnieuw te mixen. Op dat moment kwamen, als ik het goed begrijp, ook pas de huidige bandleden om de hoek kijken. Met hun inbreng (en het label) werd het album direct geschikt voor massaconsumptie. Hiermee niet zeggend dat het eenheidsworst betreft, integendeel.

De band staat live als een huis, het plezier spat er vanaf! De band is uitstekend op elkaar ingespeeld. Ik ben dan ook benieuwd wat hun inbreng zal zijn in een volgende album. Zanger Torre is geen opvallende voorman, maar dit wordt goed gemaakt door wat in het oog springende bandleden, zoals de ‘koebel-man’, zoals hij al bekend staat.

Enkele favorieten van het album: ‘My blind baby’, een lekker uptempo nummer met Arabisch riedeltje. Daarnaast ‘Meet the devil’ om de duistere tekst met onheilspellende muziek. Torre’s zanglijn met de tekst: ‘I’m going to hell tonight’. To meet the devil for a fight’ spreken mij althans erg aan. Kortom hou je van stevige ritmische muziek met een duister randje, dan is De Staat iets voor jou.

« Review: John Frusciante – The Empyrean | The Rural Alberta Advantage – Hometowns »