Ontdek Oprechte Muziek!

Review: The Soundtrack Of Our Lives – Communion

« Glasvegas – Glasvegas | Howling Bells – Radio Wars »

Twee keer twaalf nummers, The Soundtrack Of Our Lives is het op ‘Communion’ niet aan inspiratie tekort gekomen. Deze dubbelaar biedt anderhalf uur aan muziek. Dat is gemiddeld drie minuten en vijfenveertig seconden per nummer! Om maar eens aan te geven dat The Soundtrack Of Our Lives bepaald geen luie band is.

The Soundtrack Of Our Lives is een band uit Zweden, een land dat toch zo langzamerhand een zeer goede reputatie op het gebied van muziek opbouwt: The Hives, Mando Diau, Peter, Bjorn and John…. Wauw, respect!

Anderhalf uur muziek van een Zweedse band, is dat uit te houden? Nou en of! Wat een getalenteerd stel muzikanten! Na drie keer luisteren was ik lyrisch! En nu nog steeds een beetje! Vandaar de vele uitroeptekens!

Het is muziek van nu, geïnspireerd op de groten van de jaren zestig en zeventig. Ik meende Af en toe de Kinks terug te horen, de energie van de jonge Roling Stones en nu en dan een subtiele verwijzing naar de Beatles. De vergelijking met die bands doet The Soundtrack Of Our Lives echter tekort. De dubbelaar bevat namelijk een aantal hele vlotte nummers, er is echter ook aandacht voor het betere opbouwende werk.

Het album opent overigens met een perfecte combinatie van vlot en catchy aan de ene kant en uitgestreken aan de andere. Dat doen ze goed, de verveling slaat namelijk nimmer toe! Dat maakt ‘Babel On’ een representatieve plaat voor de gehele dubbelaar. Flink veel afwisseling binnen de kaders van eenzelfde stijl.

Voorts sterke nummers (voor als je niet de volle negentig minuten de tijd hebt): ‘Universal Stalker’, ‘RA88’, ‘Second Life Replay’ (zo bouw je een nummer uit!) en ‘Thrill Me’. Die laatste heeft wat ekaya.nl betreft heel erg veel hitpotentie!

– Heel erg cool: Hitserie Californication heeft The Soundtrack Of Our Lives ook ontdekt. Aan het einde van aflevering drie, seizoen 4 kun je het nummer ‘Second Life Replay’ horen.

« Glasvegas – Glasvegas | Howling Bells – Radio Wars »