dEUS – Vantage Point

« All American Rejects – When The World Comes Down | Coldplay – Viva La Vida »

Het einde van het jaar nadert. Bij heel veel mensen ontstaat er dan de drang alle gebeurtenissen in lijstjes te plaatsen. Het beste album van 2008 bijvoorbeeld. Dat is jammer, want een album uitroepen tot ‘de beste van 2008’ houdt in dat je voorbijgaat aan al die andere goede albums.

Een album die ik in de meeste (Engelse) lijstjes niet tegen kom is ‘Vantage Point‘ van dEUS. Dat doet pijn want ik vind dit album fantastisch! Juist, lekker zo’n ingetogen en bescheiden recensie… Feit is dat bepaalde nummers van dit album boven aan staan in mijn iTunes lijst van meest afgespeelde nummers. Toch weer die lijst…

dEUS is een band die groot is geworden in de jaren ’90. Anno nu ontkom je er dan niet aan dat mensen, het werk van nu, gaan vergelijken met datgene wat er destijds is gepresteerd. Daarbij speelt de beleving vaak een grote rol en wordt het nieuwe werk vaak wat lauw ontvangen.

Heel begrijpelijk maar ook echt zonde. Wie alle historie van zich af werpt en onbevangen naar ‘Vantage Point’ luistert zal gelukkig worden. Deze plaat staat namelijk als een huis. Het album bevat contrast tussen hard en zacht, groovy en meeslepend.

Daarbij is het geheel toegankelijk. Het zijn niet een paar nummers die leuk zijn, vergezeld door een hoop moeilijk te bevatten composities. Want ja, echte top songs staan er op, die springen er uit. Ze moeten alleen wel hoog springen, het gehele niveau is namelijk erg hoog.

Het enige wat jammer is, is het slotnummer: ‘Popular Culture’. Beetje zeuren over hoe de Amerikaanse cultuur heerst over andere culturen. Geeft een beetje een zure nasmaak. Zelf speel ik dat nummer niet meer af omdat het afbreuk doet aan nummers als ‘Etarnal Woman’, ‘The Architect’ en ‘Is a Robot’. Voila, daar heb je drie topnummers. Heb ik toch het gevoel dat ik een nummer als ‘Slow’ tekort doe.

Wat mij betreft behoort ‘Vantage Point’ tot het betere muzikale werk van 2008. Maar dat geld ook voor Fleet Foxes, TV On The Radio, Beck en noem maar op. Laten we alle lijstjes verbranden! Of nee doe maar niet, het is altijd mooi materiaal voor een goede discussie.

« All American Rejects – When The World Comes Down | Coldplay – Viva La Vida »