Review: Tocotronic – Kapitulation

| Recensie: Black Kids – Partie Traumatic »

Een eerste blog, is die bepalend voor de rest? Nou, deze wel! Tenminste, ik wil niet zeggen dat ik alleen maar over obscure Duitse muziek wil gaan schrijven. Wel wil ik graag muziek uit onverwachte hoek onder de aandacht brengen. Liefst goede muziek en dat zit met dit album wel OK!

Tocotronic is sinds 1997 al hard in de weer. Begonnen met muziek die zich nog als beste laat omschrijven als ‘garagerock’, ontwikkelt de band zich tot volwaardige vertegenwoordigers van Indie Rock. Kapitulation, hun laatste album, staat als een standbeeld.

Duitstalig

Het album kwam uit in 2007. Ik kende de band al iets langer maar werd desondanks compleet verrast door dit album; “Kan Duitse muziek zo goed zijn?”

Ja, dat blijkt. Kapitulation klopt van alle kanten. Qua stijl volop benut maar nooit buiten ‘het straatje’. Het album luistert als een verhaal, muzikaal gezien dan. Maar ook qua tekst luistert het lekker weg, niks geen harde Duitse klanken (behalve dan bij: ‘Sag alles ab!’) al kan ik me voorstellen dat het in het begin wel lastig is, serieus luisteren naar Duitstalige muziek.

Opbouw

Kenmerk voor een goede CD: elke luisterbeurt is een nieuwe ervaring. Wat dat betreft is Tocotronic goed gelaagd, ik heb mij nooit verveeld. Moet gezegd worden, ik houd van opbouw. De heren van Tocotronic weten behoorlijk te bouwen.

Explosion

In mijn beleving is de complete CD de opbouw naar dat ene groteske en toch zo simpele nummer. Populaire muziek kwam nog nooit, in zijn eigen verschijning, zo dichtbij klassiek drama. Bij het nummer ‘Explosion’ vernam ik dezelfde rillingen over mijn rug als onder het requiem van Mozart. Verdraait, hoe lang is het geleden dat ik een nummer zo graag op ‘repeat’ heb gezet? Jaren, nou ja, 2006 misschien.

Gedurende dit schrijven heb ik moeten oppassen mijzelf niet te verliezen in een lofzang. Het is echter moeilijk kritisch te blijven op zoveel schoon geweld. Koop Kapitulation!

| Recensie: Black Kids – Partie Traumatic »